Ksiądz Jakub Bartczak pełni posługę w parafii św Wawrzyńca na wrocławskich Żernikach. Nagrał hip-hopowy teledysk w którym rappuje Pismo Święte. Pomysł chwycił, w planach ma nagranie płyty.
Ksiądz Jakub zanim został księdzem śpiewał hip-hop we wroclawskim środowisku hip-hopowym. Jak został księdzem postanowił wrócić do swoich pasji. Chodzi mu o to, aby zachęcić młdych ludzi do czytania Pisma Świętego
teledysk: http://www.youtube.com/watch?v=bJ8tso4vC-I
poniedziałek, 24 września 2012
piątek, 21 września 2012
Kopiowanie plików przez rsync
Rsync to szybkie i niezwykle wszechstronne narzędzie do kopiowania plików. Można kopiować pliki lokalnie i przez sieć z / do innego hosta przez zdalną powłokę albo z / do zdalnego demona rsync. Rsync oferuje wiele opcji, które kontrolują każdy aspekt jego zachowania. Słynie z algorytmu transferu danych, który zmniejsza ilość danych przesyłanych przez sieć, wysyłając tylko różnicę plików źródłowych i plikami przeznaczenia. Rsync jest szeroko stosowany do tworzenia kopii zapasowych i lustrzanych.Niektóre dodatkowe funkcje rsync
Rsync używa się w ten sam sposób co rcp, musisz podać źródło i miejsce przeznaczenia, które jedno może być zdalne. np.
rsync -t *.c foo:src
Polecenie to przenosi wszystkie pliki pasujące do wzorca *. C z bieżącego katalogu do katalogu src na komputerze foo.. Jeżeli jakikolwiek plik istnieje na zdalnym komputerze to zapisywane są tylko różnice między plikiem źródłowym a docelowym.
rsync-AVZ foo: src / bar / data / tmp
Polecenie to rekursywnie prześle wszystkie pliki z katalogu src/bar z odległego komputera foo do katalogu /data / tmp lokalnego komputera. Pliki są przenoszone w trybie "archiwum", który zapewni, że dowiązania symboliczne, urządzenia atrybuty, uprawnienia, prawa własności są zachowywane. Dodatkowo jest zastosowana kompresja danych w celu zmniejszenia porcji danych przesyłanych przez sieć.
rsync -avz foo:src/bar/ /data/tmp
Ukośnik na końcu źródła zmienia zachowanie poprzedniego polecenia, unika tworzeniu dodatkowego poziomu katalogu w miejscu przeznaczenia. Możesz myśleć o upśniku , kopiuj zawartość katalogu w przeciwieństwie skopiuj do katalogu.
Te polecenia kopiują w ten sam sposób, zachowując atrybuty:
rsync -av /src/foo /dest
rsync -av /src/foo/ /dest/foo
Możesz używać polecenia rsync jako ulepszonego polecenia cp
rsync ../Dokumenty/* .
polecenie to skopiuje wszystkie pliki z Katalogu Dokumenty do bieżącego katalogu.
Więcej o rsync możesz poczytać w systemowym podręczniku man
- wsparcie dla łączy, urządzeń kopiujących, właścicieli, grup i uprawnień
- może używać zdalnych powłok, w tym ssh i rsh
- wykluczanie CVS w celu ignorowania tych samych plików
- nie wymaga uprawnień administratora
- przetwarzanie potokowe transferowanych plików
Rsync używa się w ten sam sposób co rcp, musisz podać źródło i miejsce przeznaczenia, które jedno może być zdalne. np.
rsync -t *.c foo:src
Polecenie to przenosi wszystkie pliki pasujące do wzorca *. C z bieżącego katalogu do katalogu src na komputerze foo.. Jeżeli jakikolwiek plik istnieje na zdalnym komputerze to zapisywane są tylko różnice między plikiem źródłowym a docelowym.
rsync-AVZ foo: src / bar / data / tmp
Polecenie to rekursywnie prześle wszystkie pliki z katalogu src/bar z odległego komputera foo do katalogu /data / tmp lokalnego komputera. Pliki są przenoszone w trybie "archiwum", który zapewni, że dowiązania symboliczne, urządzenia atrybuty, uprawnienia, prawa własności są zachowywane. Dodatkowo jest zastosowana kompresja danych w celu zmniejszenia porcji danych przesyłanych przez sieć.
rsync -avz foo:src/bar/ /data/tmp
Ukośnik na końcu źródła zmienia zachowanie poprzedniego polecenia, unika tworzeniu dodatkowego poziomu katalogu w miejscu przeznaczenia. Możesz myśleć o upśniku , kopiuj zawartość katalogu w przeciwieństwie skopiuj do katalogu.
Te polecenia kopiują w ten sam sposób, zachowując atrybuty:
rsync -av /src/foo /dest
rsync -av /src/foo/ /dest/foo
Możesz używać polecenia rsync jako ulepszonego polecenia cp
rsync ../Dokumenty/* .
polecenie to skopiuje wszystkie pliki z Katalogu Dokumenty do bieżącego katalogu.
Więcej o rsync możesz poczytać w systemowym podręczniku man
Systemd menadżer serwisów dla Linuksa
O systemd
Systemd jest menadżerem systemu i serwisów dla Linuksa, kompatybilnym ze skryptami SysVinit oraz Linux Standard Base. Do konfiguracji systemd służy systemctl.
Jak wystartować / zatrzymać albo włączyć / wyłączyć usługę?
Aby wyświetlić wszystkie działające usługi po prostu wprowadż systemctl, otrzymasz baaaaaaardzo długi listing :)
Systemd jest menadżerem systemu i serwisów dla Linuksa, kompatybilnym ze skryptami SysVinit oraz Linux Standard Base. Do konfiguracji systemd służy systemctl.
Jak wystartować / zatrzymać albo włączyć / wyłączyć usługę?
- aktywowanie usługi - systemctl start foo .sevice
- zatrzymywanie usługi - systemctl stop foo .sevice
- restartowanie usługi - systemctl restart foo .service
- wyświetlwnie statusu usługi - systemctl status foo. sevice
- włączanie usługi do startownia w czasie rozruchu - systemctl enable foo .service
- wyłączanie usługi ze startowania w czasie rozruchu - systemctl disable foo. service
- sprawdzanie czy usługa jest włączona - systemctl is-enabled foo.service: echo $?
- sprawdzenie czy usługa jest aktywna - systemctl is-active foo.service
Aby wyświetlić wszystkie działające usługi po prostu wprowadż systemctl, otrzymasz baaaaaaardzo długi listing :)
openSUSE zypper
O zypper
Zypper to konsolowy menadżer pakietów.. Dostarcza szybkie i wygodne operowanie na pakietach. Oto niektóre ważne polecenia:
zypper - wyświetli informacje o uzyciu zyppera
zypper repos ( albo zypper ls ) - wyświetli listę repozytoriów
zypper addrepo ( albo zypper ar ) - dodawanie repozytoriów
np: #zypper ar http://download/videolan.org/pub/vlc/SuSe/11.1 vlc
Po dodaniu repozytoriów należy odświeżyć informację o nich za pomocą:
zypper refresh ( albo zypper ref )
zypper removerepo ( albo zypper rr ) - usuwanie repozytoriów
np: zypper rr vlc
zypper install (albo zypper in ) - instalowanie pakietów
np: zypper in mplayer
zypper remove (albo zypper rm ) - usuwanie pakietu
np zypper rm mplayer
zypper update ( albo zypper up ) - aktualizacja pakietów
zypper search ( albo zypper se ) - wyszukiwanie pakietów
np: zypper se firefox
zypper info ( albo zypper if ) - wyszukiwanie informacji o pakiecie
zypper if firefox
zypper what-provides ( albo zypper wp ) - informacje o dostawcach pakietu
np: zypper wp firafox
Zypper to konsolowy menadżer pakietów.. Dostarcza szybkie i wygodne operowanie na pakietach. Oto niektóre ważne polecenia:
zypper - wyświetli informacje o uzyciu zyppera
zypper repos ( albo zypper ls ) - wyświetli listę repozytoriów
zypper addrepo ( albo zypper ar ) - dodawanie repozytoriów
np: #zypper ar http://download/videolan.org/pub/vlc/SuSe/11.1 vlc
Po dodaniu repozytoriów należy odświeżyć informację o nich za pomocą:
zypper refresh ( albo zypper ref )
zypper removerepo ( albo zypper rr ) - usuwanie repozytoriów
np: zypper rr vlc
zypper install (albo zypper in ) - instalowanie pakietów
np: zypper in mplayer
zypper remove (albo zypper rm ) - usuwanie pakietu
np zypper rm mplayer
zypper update ( albo zypper up ) - aktualizacja pakietów
zypper search ( albo zypper se ) - wyszukiwanie pakietów
np: zypper se firefox
zypper info ( albo zypper if ) - wyszukiwanie informacji o pakiecie
zypper if firefox
zypper what-provides ( albo zypper wp ) - informacje o dostawcach pakietu
np: zypper wp firafox
środa, 19 września 2012
SystemRescueCd
O SystemRescueCd
SystemRescueCd jest płytą ratującą Linuksa, dostępną na dysku CD lub pamięci USB, służący do naprawy sytemu i danych po awarii.. Jego celem jest zapewnienie łatwego sposobu wykonywania zadań administracyjnych, takich jak tworzenie i edycja partycji dysków twardych. Zawiera narzędzia systemowe Linuksa takie jak, parted, partimage i narzędzia podstawowe jak, edytory, Midnight Commander itp. Może być stosowany zarówno dla systemów Linux i Windows na komputerach stacjonarnych i serwerach.
Tworzenie kopii zapasowych tablicy partycji
sfdisk to program, który zapisuje tablicę partycji do zwykłego pliku tekstowego. jest to pierwszy krok do odzyskiwania tablicy partycji. Kopię zapasową zapisz na dyskietce, CD albo innym nośniku.
sfdisk -d /dev/hda > hda.081231.2359.partTable
polecenie:
cat hda081231.2359.partTable | sfidisk / dev / hda
przywróci tablicę partycji. Polecenie to jest bardzo niebezpieczne, ponieważ nadpisuje istniejącą tablicę partycji. Przed przywracaniem należy utworzyć kopię zapasową bieżącej wersji, nawet jeśli wydaje się być uszkodzona. To pozwala cofnąć przywracanie.
Tworzenie kopii zapasowych zawartości partycji
Partimage umożliwia zapisanie istniejącej partycji do pliku.. jeśli coś pójdzie nie tak, można przywrócić partycję z obrazu. Aby zapisać plik obrazu trzeba mieć dużą partycję z wolnym miejscem.
Graficzne narzędzia dyskowe
Płyta zawiera graficzne narzędzie do manipulacji na dysku GParted, który jest łatwy w obsłudze gdyż pracuje w środowisku X Org.
TesstDisk
Popularne oprogramowanie do odzyskiwania dysku. Odzyskiwanie utraconych partycji i naprawia niestartującym systemów przez naprawy sektorów rozruchowych. Może być również używany do odzyskiwania skasowanych plików z FAT, NTFS i systemów plików ext2. Odzyskiwanie systemu plików jest obsługiwana na ReiserFS, NTFS, FAT32, ext2 / 3 iwiele innych
Clam AntiVirus
Clam AntiVirus to darmowy program antywirusowy. zawiera kilka ważnych poleceń:
Obecnie większość systemów Windows zawiera system plików NTFS. Linux ma pełne wsparcie do obsługi tego systemu.
Montowanie partycji NTFS tylko do odczytu:
mount -t ntfs /dev/sda1 /mnt/windows -o ro /dev/sda1 - partycja z Windows
W tym wypadku możesz tylko czytać dane z Windowsa, wykonać kopię zapasową itd
Montowanie partycji NTFS do odczytu i zapisu:
ntfs3g /dev/sda1 /mnt/windows
W tym przypadku zakładamy, że partycja NTFS jest na urządzeniu /dev/sda1, a punkt montowania /mnt/windows.
Praca w środowisku graficznym
Jeżeli potrzebujesz narzędzi graficznych możesz uruchomić środowisko graficzne wpisując startx. S
Środowisko graficzne pozwala na pracę z GParted (menadżer partycji), z graficznymi edytorami tekstu (Gvim)i terminal XFCE. Aby uruchomić Srodowisko graficzne napisz po uruchomieniu startx
Narzędzia do konfiguracji sieci
Jeśli ratowany system ma obsługiwany sprzęt to sieć powinna być automatycznie skonfigurowana. SystemRescueCd zawiera graficzny program do konfiguracji sieci Network-Manager. Jest dostępny w postaci małej ikony w pasku zadań tuż obok zegara. Network-Manager jest dostępny tylko w środowisku graficznym.
Naprawa uszkodzonego GRUB
GRUB jest to program rozruchowy Linuksa, służący do uruchamiania Linuksa, albo wielu systemów operacyjnych. Gdy zostanie uszkodzony nie masz dostępu do systemu.
GRUB może przestać działać z kilku powodów:
Kiedy pojawi się pierwszy ekran po uruchomieniu SystemRescueCd musisz wprowadzić odpowiednie parametry. Jeżeli wiesz na której partycji jest zainstalowana partycja root Linuxa to dodaj parametr np:
rescuecd root =/ dev /sda2
Jeżeli nie jesteś pewny to:
rescuecd root=auto
Następnie powinien uruchomić sie Linux, z jądra zawartego na SystemRescueCd. Mogą pojawić się jakieś błędy bo nie jest to jądro Twojego systemu. To nie jest problemem, bo wszystkie systemy plików i sterowniki dysków powinny być załadowane. Jest to wszystko co potrzebujesz do reinstalacji GRUB.
Gdy znajdziesz się w swoim systemie Linuksa, zakładając że GRUB jest w MBR, w wierszu polecenia wydaj polecenie:
grub-install /dev/sda
Gdy jest na innej partycji np. /dev/sda1, to:
grub-install /dev/sda1
Więcej formacji na temat SystemRescueCd znajdziesz na stronie projektu.
SystemRescueCd jest płytą ratującą Linuksa, dostępną na dysku CD lub pamięci USB, służący do naprawy sytemu i danych po awarii.. Jego celem jest zapewnienie łatwego sposobu wykonywania zadań administracyjnych, takich jak tworzenie i edycja partycji dysków twardych. Zawiera narzędzia systemowe Linuksa takie jak, parted, partimage i narzędzia podstawowe jak, edytory, Midnight Commander itp. Może być stosowany zarówno dla systemów Linux i Windows na komputerach stacjonarnych i serwerach.
Tworzenie kopii zapasowych tablicy partycji
sfdisk to program, który zapisuje tablicę partycji do zwykłego pliku tekstowego. jest to pierwszy krok do odzyskiwania tablicy partycji. Kopię zapasową zapisz na dyskietce, CD albo innym nośniku.
sfdisk -d /dev/hda > hda.081231.2359.partTable
polecenie:
cat hda081231.2359.partTable | sfidisk / dev / hda
przywróci tablicę partycji. Polecenie to jest bardzo niebezpieczne, ponieważ nadpisuje istniejącą tablicę partycji. Przed przywracaniem należy utworzyć kopię zapasową bieżącej wersji, nawet jeśli wydaje się być uszkodzona. To pozwala cofnąć przywracanie.
Tworzenie kopii zapasowych zawartości partycji
Partimage umożliwia zapisanie istniejącej partycji do pliku.. jeśli coś pójdzie nie tak, można przywrócić partycję z obrazu. Aby zapisać plik obrazu trzeba mieć dużą partycję z wolnym miejscem.
Graficzne narzędzia dyskowe
Płyta zawiera graficzne narzędzie do manipulacji na dysku GParted, który jest łatwy w obsłudze gdyż pracuje w środowisku X Org.
TesstDisk
Popularne oprogramowanie do odzyskiwania dysku. Odzyskiwanie utraconych partycji i naprawia niestartującym systemów przez naprawy sektorów rozruchowych. Może być również używany do odzyskiwania skasowanych plików z FAT, NTFS i systemów plików ext2. Odzyskiwanie systemu plików jest obsługiwana na ReiserFS, NTFS, FAT32, ext2 / 3 iwiele innych
Clam AntiVirus
Clam AntiVirus to darmowy program antywirusowy. zawiera kilka ważnych poleceń:
- freshclam. Ta komenda aktualizuje bazę wirusów. Oczywiście musisz być podłączony do Internetu w celu aktualizacji.
- clamscan -r /home . Skanuje wszystkie pliki w katalogu /home w celu znalezienia wirusów.
Obecnie większość systemów Windows zawiera system plików NTFS. Linux ma pełne wsparcie do obsługi tego systemu.
Montowanie partycji NTFS tylko do odczytu:
mount -t ntfs /dev/sda1 /mnt/windows -o ro /dev/sda1 - partycja z Windows
W tym wypadku możesz tylko czytać dane z Windowsa, wykonać kopię zapasową itd
Montowanie partycji NTFS do odczytu i zapisu:
ntfs3g /dev/sda1 /mnt/windows
W tym przypadku zakładamy, że partycja NTFS jest na urządzeniu /dev/sda1, a punkt montowania /mnt/windows.
Praca w środowisku graficznym
Jeżeli potrzebujesz narzędzi graficznych możesz uruchomić środowisko graficzne wpisując startx. S
Środowisko graficzne pozwala na pracę z GParted (menadżer partycji), z graficznymi edytorami tekstu (Gvim)i terminal XFCE. Aby uruchomić Srodowisko graficzne napisz po uruchomieniu startx
Narzędzia do konfiguracji sieci
Jeśli ratowany system ma obsługiwany sprzęt to sieć powinna być automatycznie skonfigurowana. SystemRescueCd zawiera graficzny program do konfiguracji sieci Network-Manager. Jest dostępny w postaci małej ikony w pasku zadań tuż obok zegara. Network-Manager jest dostępny tylko w środowisku graficznym.
Naprawa uszkodzonego GRUB
GRUB jest to program rozruchowy Linuksa, służący do uruchamiania Linuksa, albo wielu systemów operacyjnych. Gdy zostanie uszkodzony nie masz dostępu do systemu.
GRUB może przestać działać z kilku powodów:
- instalacja innego systemu operacyjnego, gdzie program instalacyjny może nadpisać w MBR kod GRUB
- modyfikacje partycjonowania dysku
- klonowanie dysku
- zmiana priorytetów rozruch z dysków twardych: Jeżeli masz kilka dysków twardych może w BIOS zmieniłeś ich kolejność
Kiedy pojawi się pierwszy ekran po uruchomieniu SystemRescueCd musisz wprowadzić odpowiednie parametry. Jeżeli wiesz na której partycji jest zainstalowana partycja root Linuxa to dodaj parametr np:
rescuecd root =/ dev /sda2
Jeżeli nie jesteś pewny to:
rescuecd root=auto
Następnie powinien uruchomić sie Linux, z jądra zawartego na SystemRescueCd. Mogą pojawić się jakieś błędy bo nie jest to jądro Twojego systemu. To nie jest problemem, bo wszystkie systemy plików i sterowniki dysków powinny być załadowane. Jest to wszystko co potrzebujesz do reinstalacji GRUB.
Gdy znajdziesz się w swoim systemie Linuksa, zakładając że GRUB jest w MBR, w wierszu polecenia wydaj polecenie:
grub-install /dev/sda
Gdy jest na innej partycji np. /dev/sda1, to:
grub-install /dev/sda1
Więcej formacji na temat SystemRescueCd znajdziesz na stronie projektu.
wtorek, 18 września 2012
Ciekawe strony na temat Linuksa
The Linux Cookbook: Tips and Techniques for Everyday Use
The Linux System Administrator's Guide
The Network Administrators Guide
HowtoForge provides user-friendly Linux tutorials
Linux Commands for Beginning Server Administrators
Linux Home Server HOWTO
LinuxQuestions - where Linux users come for helo
Linux dla początkujących
Polska Strona Linuksa - informacje, porady, wymiana doświadczeń
SourceForge - Download, Develop and Publish Free Open Source Software
The Linux Home Page at Linux Online
The Linux Virtual Server Project - Linux Server Cluster for Load Balancing
Welcome to Freecode – Freecode
Linuksowo.pl - Linux forum - Polskie Forum Linuksowe
Collection of very brief program manuals for linux newbies and others - made in ubuntu.
SystemRescueCd
The Linux System Administrator's Guide
The Network Administrators Guide
HowtoForge provides user-friendly Linux tutorials
Linux Commands for Beginning Server Administrators
Linux Home Server HOWTO
LinuxQuestions - where Linux users come for helo
Linux dla początkujących
Polska Strona Linuksa - informacje, porady, wymiana doświadczeń
SourceForge - Download, Develop and Publish Free Open Source Software
The Linux Home Page at Linux Online
The Linux Virtual Server Project - Linux Server Cluster for Load Balancing
Welcome to Freecode – Freecode
Linuksowo.pl - Linux forum - Polskie Forum Linuksowe
Collection of very brief program manuals for linux newbies and others - made in ubuntu.
SystemRescueCd
niedziela, 16 września 2012
Systemy plików Unix/Linux
Zrozumienie koncepcji systemu plików, a szczególnie struktury katalogów i związanych z tym pojęć, pozwoli Ci się stać dobrym administratorem.
Co to jest plik?
Plik jest to zestaw informacji przechowywanych na dysku pod określoną nazwą, albo urządzenie, które może przechowywać informacje (napęd CD/DVD, napęd dyskietek, pamięć taśmowa itp). Mogą to być pliki muzyczne mp3, pliki tekstowe, programy, zdjęcia itd.
Nazwy plików w Linuksie mogą mieć maksymalnie 256 znaków, mogą to być małe i duże litery, które są rozpoznawalne, dlatego dla wygody lepiej jest nazywać pliki małymi literami.
Co to jest katalog?
Katalog jest to zestaw plików.. Są dwa rodzje katalogów:
- Katalog główny-dokładnie mówiąc jest tylko jeden katalog główny, który jest oznaczony / (ukośnik). Jest to korzeń całego systemu plików i nie może być usunięty.
- Podkatalog jest katalog umieszczony poniżej katalogu głównego, który może być tworzony i modyfikowany przez użytkownika.
Unix/Linux obsługuje wiele systemów plików
- Ext2 - To jest system plików podobny do Unix. Ma koncepcje bloków, węzłów i katalogów
- Ext3 - Jest Ext2 rozszerzony o księgowanie. Księgowanie umożliwia szybkie odzyskiwanie systemu plików. Obsługa POSIX ACL (Access Control Lists)
- Ext4 - Następca ext3, obecnie jeden z najpopularniejszych systemów plików dla Linuksa
- ReiserFS - Bardzo szybki i stabilny system plików, szczególnie dobrze radzi sobie z dużą liczbą małych plików
- Isofs (iso9660) - Używany przez CDROM systemu plików
- Procf s- System plików proc działa jako interfejs do wewnętrznych struktur danych w jądrze. Może być używany w celu uzyskania informacji na temat systemu i zmienić niektóre parametry jądra w czasie wykonywania za pomocą komendy sysctl.
# cat /proc/cpuinfo
- NTFS - System plików stosowany w systemach Windows
System plików Linuksa jest to kolekcja plików i katalogów zapisanych na dysku. Każdy system plików jest przechowywany na oddzielnej partycji dysku. To kilka z nich:
- / - Specjalny system plików, który zawiera pliki w kilka katalogów, w tym katalogu / dev, / sbin, / etc tmp
- / usr - zawiera programy użytkowe
- / var - przechowuje pliki logów, maile i inne dane
- / tmp - zawiera pliki tymczasowe
- /home - zawiera katalogi domowe użytkowników
Bloki wykorzystywane są do dwóch różnych celów:
- Większość bloków przechowuje dane użytkownika o plikach
- Niektóre z bloków w każdym systemie plików przechowują metadane.
Superblok
Każdy system plików (Ext4, ReiserFS itd) ma superblock, który zawiera informacje jak:
- Typ systemu plików
- Rozmiar
- Status
- Informacje o innych strukturach metadanych
# dumpe2fs /dev/hda3 | grep -i superblock
Wynik:
Primary superblock at 0, Group descriptors at 1-1 Backup superblock at 32768, Group descriptors at 32769-32769 Backup superblock at 98304, Group descriptors at 98305-98305 Backup superblock at 163840, Group descriptors at 163841-163841 Backup superblock at 229376, Group descriptors at 229377-229377 Backup superblock at 294912, Group descriptors at 294913-294913
Błędy systemu plików Unix/Linux
Kiedy używamy terminu awaria systemu plików mamy na myśli uszkodzenie struktury danych systemu plików, takich jak inode, katalogi czy superblok. Może to być spowodowane przez jeden z następujących względów:
- Błędy administratorów Linuksa
- Błędne działające sterowniki dysku
- Awarie zasilania
- Błędy jądra, dlatego na produkcyjnym systemie należy używać stabilnego jądra
- System plików odmówi zamontowania
- Cały system się zawiesza
- Nawet jeżeli system plików zostanie prawidłowo zamontowany, użytkownicy mogą zauważyć dziwne zachowanie systemu takie jak samoczynne restarty, bełkot znaków w listowaniu katalogu itp.
# e2fsck -f /dev/sda3
opcja -f
Wymusza sprawdzanie, nawet jeśli system plików wydaje się czysty.
Należy najpierw odmontowć partycję /dev/sda3.
Pamiętaj, że jeśli superblok nie zostanie znaleziony (bo został uszkodzony), to e2fsck zakończy działanie z błędem krytycznym. Jednakże
Linux utrzymuje wiele zapasowych kopii superbloku w każdym systemie
plików, więc można użyć opcji -b {} superblok alternatywny, aby pozbyć
się tego problemu. Położenie kopii zapasowej superbloku zależne jest od rozmiaru bloku w danym systemie plików:- Dla systemów plików o rozmiarze bloku 1k, kopia zapasowa superbloku można znaleźć w bloku 8193
- W systemach plików o rozmiarze bloku 2k, w bloku 16384
- Dla bloku 4k, w bloku 32768
# mke2fs -n /dev/sda3
albo
# dumpe2fs /dev/sda3|grep -i superblock
Aby naprawić system plików przez zapasowy superblok użyj polecenia w następujący sposób: # e2fsck -f -b 8193 /dev/sda3
Jednakże zalecane jest zrobienie kopii zapasowej przed uruchomieniem fsck. żeby wykonać kopię zapasową wydaj polecenie:
# dd if=/dev/sda3 of=/disk2/backup-sda2.img
Zrozumienie węzłów systemów Unix/LinuxInode (index node) jest podstawowym pojęciem systemu plików w systemach Linux i UNIX. Każdy obiekt w systemie plików jest reprezentowany przez węzeł. Ale co to są obiekty? Spróbujmy to zrozumieć w prostych słowach. Każdy plik w Linuksie (i UNIX) ma następujące atrybuty:
- Typ pliku> (plik wykonywalny, blok specjalny itp.)
- Uprawnienia (odczyt, zapis, itp.)
- Właściciel pliku
- Grupa
- Wielkość pliku
- Czas dostępu do pliku, zmiany i modyfikacje
- Cas kasowania pliku
- Ilość linków (soft / hard)
- Rozszerzone atrybuty jak otworzyć tylko albo usunąć tylko, dotyczy roota
- Access Control List (ACL)
Definicja inode
Inode to struktura danych na tradycyjnym stylu uniksowym systemie plików takich jak ReiserFS lub ext3. Węzeł przechowuje podstawowe informacje o pliku regularnego, katalogu lub innego obiektu systemu plików.
Jak sprawdzić numer i-węzła pliku?
Można użyć polecenia ls-i, aby zobaczyć numer i-węzła pliku
$ ls -i /etc/passwd
Przykładowe dane wyjściowe
32820 / etc / passwd
Można również użyć polecenia stat, aby dowiedzieć się numer i-węzła i jego atrybutów:
File: `/etc/passwd' Size: 1988 Blocks: 8 IO Block: 4096 regular file Device: 341h/833d Inode: 32820 Links: 1 Access: (0644/-rw-r--r--) Uid: ( 0/ root) Gid: ( 0/ root) Access: 2005-11-10 01:26:01.000000000 +0530 Modify: 2005-10-27 13:26:56.000000000 +0530 Change: 2005-10-27 13:26:56.000000000 +0530
piątek, 14 września 2012
KDE przyjazne środowisko graficzne
Domyślnym środowiskiem graficznym w openSUSE jest KDE, które dostarcza zintegrowany zestaw aplikacji o szerokim zakresie zastosowań (biuro, multimedia, internet). Oczywiście zawiera też zestaw aplikacji LibreOffice, który pozwala edytować i zapisywać pliki w wielu formatach. Umożliwia to wymianę informacji między różnymi systemami operacyjnymi.
Jeżeli w czasie instalacji openSUSE zaznaczyłeś automatyczne logowanie to po włączeni po raz pierwszy komputera pojawi się następujący pulpit:
Na wydzielonym podglądzie widzisz zawartość Katalogu Pulpit. Kiedykolwiek zapiszesz jakiś plik w tym katalogu, pojawi się on także w tym podglądzie.
Kontekstowe menu pulpitu: prawo klik na pustym miejscu na pulpicie, możesz zmienić wygląd pulpitu, dodawać panele i elementy interfejsu, konfigurować ustawienia pulpitu, zablokować elementy interfejsu w aktualnej pozycji albo blokować ekran.
Skrzynka z narzędziami: umieść kursor na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu aby mieć dostęp do menu które pozwala Ci dodawać i blokować elementy interfejsu, .
Domyślnie KDE panel zawiera ikonę menu głównego z lewej strony. a z prawej strony ikona skrzynki narzędziowej panelu.
Aby otworzyć główne menu kliknij na ikonie menu głównego, albo naciśnij Alt+F1. Menu główne składa się z następujących elementów, na górze pasek znajdowania na dole kilka zakładek, które dostarczają szybki dostęp do kluczowych funkcji systemu. Dodatkowo menu główne wyświetla Twoją nazwę logowania i nazwę hosta.
Zakładka ulubione wyświetla domyślny wybór ulubionych programów, aby mieć do nich szybki dostęp. Zakładka programy pokazuje wszystkie zainstalowane programy w systemie. Zakładki komputer i Ostatnio używane dostarczają szybki dostęp do często używanych miejsc. programów albo dokumentów.
Zakładka zakończ zawiera funkcje zamykania,usypiania,hibernacji, czy wylogowania z sytemu.
Zarządzanie mediami
Jeżeli włożysz CD albo DVD do napędu, albo włożysz pamięć do porty USB, to pojawi się na panelu gadżet który otwiera małe menu powiadamiając Cię o tym zdarzeniu. Proponuje także o możliwych akcjach w zależności od typu urządzenia.
Np jeżeli podłączyłeś kamerę to możliwe akcje proponują pobranie zdjęć za pomocą Gwenview albo digiKam lub otworzyć w menadżerze plików. Aby bezpiecznie wyjąć urządzenie kliknij na ikonę strzałki po prawej stronie.
Upiększanie pulpitu
Elementy pulpity mogą być blokowane w bieżącej pozycji aby zapobiec przesuwaniu ich po pulpicie. Jeżeli elementy pulpitu są zablokowane nie możesz dodawać, przesuwać albo usuwać żadnego obiektu. Aby zablokować albo odblokować elementy pulpitu, kliknij na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu.
Dodawanie elementów interfejsu pulpitu, można dodawać jedynie przy odlokowanym interfejsie pulpitu
Aby dodać elementy interfejsu na pulpicie, prawo klik na pustym miejscu i wybierz dodaj elementy interfejsu.
Aby dodać elementy interfejsu do panelu prawo klik na panelu skrzynki narzędziowej i wybierz dodaj elementy interfejsu.
Pokaże się lista z dostępnymi gadżetami, wybierz te które Ci się podobają poprzez dwukrotne kliknięcie. Rozmieść je odpowiednio na pulpicie tak jak Ci się podoba.
Aby usunąć gadżet, prawo klik na gadżecie i wybierz usuń.
Konfigurowanie gadżetu
Odblokuj elementy interfejsu, umieść kursor nad gadżetem, pojawi się przezroczysta ramka, pokazująca kilka symboli:
Aby zmienić rozmiar gadżetu kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu skalowania w ramce i trzymaj, powoli przesuwając kursor po pulpicie.
Aby obrócić gadżet w jakimkolwiek kierunku kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu obrotu i przytrzymaj symbol powoli obracając gadżet.
Aby zmienić właściwości gadżetu kliknij na symbolu klucza i wprowadź opcje odpowiednie do Twoich potrzeb.
Podsumowanie
KDE jest przyjaznym środowiskiem, podobnym trochę do Windows 7. Nie będę więc więcej się rozpisywał, jedynie zachęcał go używanie. KDE jest stale, intensywnie rozwijane i jest coraz stabilniejsze.
Jeżeli w czasie instalacji openSUSE zaznaczyłeś automatyczne logowanie to po włączeni po raz pierwszy komputera pojawi się następujący pulpit:
Na wydzielonym podglądzie widzisz zawartość Katalogu Pulpit. Kiedykolwiek zapiszesz jakiś plik w tym katalogu, pojawi się on także w tym podglądzie.
Kontekstowe menu pulpitu: prawo klik na pustym miejscu na pulpicie, możesz zmienić wygląd pulpitu, dodawać panele i elementy interfejsu, konfigurować ustawienia pulpitu, zablokować elementy interfejsu w aktualnej pozycji albo blokować ekran.
Skrzynka z narzędziami: umieść kursor na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu aby mieć dostęp do menu które pozwala Ci dodawać i blokować elementy interfejsu, .
Domyślnie KDE panel zawiera ikonę menu głównego z lewej strony. a z prawej strony ikona skrzynki narzędziowej panelu.
Aby otworzyć główne menu kliknij na ikonie menu głównego, albo naciśnij Alt+F1. Menu główne składa się z następujących elementów, na górze pasek znajdowania na dole kilka zakładek, które dostarczają szybki dostęp do kluczowych funkcji systemu. Dodatkowo menu główne wyświetla Twoją nazwę logowania i nazwę hosta.
Zakładka ulubione wyświetla domyślny wybór ulubionych programów, aby mieć do nich szybki dostęp. Zakładka programy pokazuje wszystkie zainstalowane programy w systemie. Zakładki komputer i Ostatnio używane dostarczają szybki dostęp do często używanych miejsc. programów albo dokumentów.
Zakładka zakończ zawiera funkcje zamykania,usypiania,hibernacji, czy wylogowania z sytemu.
Zarządzanie mediami
Jeżeli włożysz CD albo DVD do napędu, albo włożysz pamięć do porty USB, to pojawi się na panelu gadżet który otwiera małe menu powiadamiając Cię o tym zdarzeniu. Proponuje także o możliwych akcjach w zależności od typu urządzenia.
Np jeżeli podłączyłeś kamerę to możliwe akcje proponują pobranie zdjęć za pomocą Gwenview albo digiKam lub otworzyć w menadżerze plików. Aby bezpiecznie wyjąć urządzenie kliknij na ikonę strzałki po prawej stronie.
Upiększanie pulpitu
Elementy pulpity mogą być blokowane w bieżącej pozycji aby zapobiec przesuwaniu ich po pulpicie. Jeżeli elementy pulpitu są zablokowane nie możesz dodawać, przesuwać albo usuwać żadnego obiektu. Aby zablokować albo odblokować elementy pulpitu, kliknij na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu.
Dodawanie elementów interfejsu pulpitu, można dodawać jedynie przy odlokowanym interfejsie pulpitu
Aby dodać elementy interfejsu na pulpicie, prawo klik na pustym miejscu i wybierz dodaj elementy interfejsu.
Aby dodać elementy interfejsu do panelu prawo klik na panelu skrzynki narzędziowej i wybierz dodaj elementy interfejsu.
Pokaże się lista z dostępnymi gadżetami, wybierz te które Ci się podobają poprzez dwukrotne kliknięcie. Rozmieść je odpowiednio na pulpicie tak jak Ci się podoba.
Aby usunąć gadżet, prawo klik na gadżecie i wybierz usuń.
Konfigurowanie gadżetu
Odblokuj elementy interfejsu, umieść kursor nad gadżetem, pojawi się przezroczysta ramka, pokazująca kilka symboli:
Aby zmienić rozmiar gadżetu kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu skalowania w ramce i trzymaj, powoli przesuwając kursor po pulpicie.
Aby obrócić gadżet w jakimkolwiek kierunku kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu obrotu i przytrzymaj symbol powoli obracając gadżet.
Aby zmienić właściwości gadżetu kliknij na symbolu klucza i wprowadź opcje odpowiednie do Twoich potrzeb.
Podsumowanie
KDE jest przyjaznym środowiskiem, podobnym trochę do Windows 7. Nie będę więc więcej się rozpisywał, jedynie zachęcał go używanie. KDE jest stale, intensywnie rozwijane i jest coraz stabilniejsze.
Edytor vi i vim
Dla większości ludzi edytor tekstu stanowi najbardziej podstawowe i najczęściej używane narzędzie komputerowe. Niezależnie od tego, czy chcesz napisać list, wysłać e-mail, czy stworzyć program komputerowy, do wprowadzania tekstu i zapisywania go w pliku zawsze wykorzystujesz jakiś edytor.
Pomiędzy edytorami i procesorami tekstu (takimi jak Open Office czy Word) są pewne różnice, aczkolwiek ich funkcje są podobne. Edytory tekstu zapisują swoje pliki w tekstowym formacie ASCII, które umożliwiają wczytanie dokumentu przez jakikolwiek inny edytor. Procesory tekstu natomiast zapisują tekst w specjalnym formacie charakterystycznym dla danego procesora.
Edytor vi jest elementem każdego systemu Unix/Linux. Edytor ten jest dość trudny do opanowania, ale ze względu że jest dostępny w każdej wersji Linuksa warto go poznać. Vim jest rozszerzonym vi, który praktycznie wyparł vi. Jest to potężne narzędzie, które obsługuje polecenia vi i swoje rozszerzone.
Najtrudniejszym elementem obsługi vi jest zawarta w nim koncepcja trybów. Używając vi zawsze znajdziesz się w trybie poleceń lub w trybie edycji.
Bezpośrednio po uruchomieniu vi, zawsze znajdujesz się w trybie poleceń. Jeżeli chcesz przejść do trybu edycji napisz małe a albo i, a wprowadza tekst po aktualnym położeniu kursora, a i wprowadza tekst przed pozyjcą kursora. Aby przejść z powrotem w tryb poleceń, naciśnij Esc. Jeśli jesteś już w trybie poleceń, usłyszysz krótki dźwięk.
Oto jak stworzyć nowy plik używając vi:
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> vi lokomotywa
Zobaczysz obraz podobny do tego:
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
~
"lokomotywa" [Nowy Plik] 0,0-1 Wszystko
Dopisywanie tekstu do pliku
Kursor znajduje się na początku pliku, a komunikat na dole mówi, że zostanie utworzony plik o nazwie lokomotywa.
Wciśnij teraz a aby przejść do trybu edycji i wpisz jakiś tekst. Po zakończeniu każdego wiersza naciśnij [Enter]. Jeżeli już skończyłeś pisać naciśnij Esc aby przejść do trybu poleceń. Następnie kolejno wprowadź :wq ( dwukropek, w, q, Enter ). Zapisze to twój plik i spowoduje wyjście z vi. Jeżeli nie chcesz wychodzić z vi to nie wprowadzaj q.
Gratulacje właśnie stworzyłeś swój pierwszy plik z vi.
W czasie edycji możesz poruszać się po tekstcie za pomocą klawiszy strzałek, kasować za pomocą Del i Backspace. W trybie edycji wychodzisz z zapisywaniem :wq, bez zapisywania :q!. Więcej możesz się dowiedzieć ze świetnego samouczka vimtutor (aby wyjść z niego naciśnij :q!)
czwartek, 13 września 2012
Polecenia Linuksowe-same konkrety
Wydanie polecenia w Linuksie oznacza wpisanie jego nazwy w linii poleceń konsoli albo terminala i naciśnięcia ]Enter]. Polecenia mogą składać się z wielu słów - niektóre wymagają parametrów modyfikujących sposób ich działania oraz/lub nazw plików mówiących danemu poleceniu, którymi danymi ma się zająć. Polecenia Linuksowe rozróżniają wielkość liter i przeważnie pisane są małymi literami.
Historia poleceń
Powłoka bash pamięta ostatnio wprowadzone polecenia, możesz je łatwo przywołać używając klawiszy strzałek do góry i do dołu.Naciśnięcie strzałki do góry wyświetli ostatnio wprowadzone polecenie, naciśnięcie strzałki na dół wyświetli poprzednie polecenie.
Jeżeli nie lubisz stukać na klawiaturze to klawisz Tab uzupełni ci polecenie po napisaniu tylko kilku liter początkowych.
Poruszanie się w strukturze katalogów
Możesz przechodzić z jednego katalogu do drugiego używając polecenia cd
janek@linux-fay4:~> cd Obrazy
janek@linux-fay4:~/Obrazy>
Powrót do poprzedniego katalogu cd -
janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd -
/home/janek
janek@linux-fay4:~>
Przejście do katalogu o jeden poziom wyżej cd ..
janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd ..
janek@linux-fay4:~>
Przeglądanie plików
Polecenie ls wypisuje nazwy plików w danym katalogu.
ls - wypisuje pliki w aktualnym katalogu:
janek@linux-fay4:~> ls
bin Dokumenty logs Obrazy Pobrane Publiczny Radio Samba Test
Desktop JSkat Muzyka PDF public_html Pulpit RPM Szablony Wideo
janek@linux-fay4:~>
ls Dokumenty - wypisuje pliki w katalogu Dokumenty przy zastosowaniu względnej adresacji:
janek@linux-fay4:~> ls Dokumenty
adresy.ldif C:\nppdf32Log\debuglog.txt convertppm~ Klucz odzyskiwania - Firefox.html
bookmarks.html convertppm Google.ics sygnaturka
ls /home/janek/ - wypisuje pliku w katalogu domowym przy zastosowaniu pełnej adresacji:
janek@linux-fay4:~> ls /home/janek/
bin Dokumenty logs Obrazy Pobrane Publiczny Radio Samba Test
Desktop JSkat Muzyka PDF public_html Pulpit RPM Szablony Wideo
Najczęściej używane parametry polecenia ls:
a - wypisz wszystkie pliki razem z ukrytymi
l - wypisz dane o pliku
F - dopisz ukośnik po nawach katalogów, gwiazdkę po nazwach plików. wykonywalnych i znak @ po nazwach plików powiązanych.
t - sortuj listę według daty ostatniej modyfikacji pliku.
np:
janek@linux-fay4:~> ls -F
bin/ Dokumenty/ logs/ Obrazy/ Pobrane/ Publiczny/ Radio/ Samba/ Test/
Desktop/ JSkat/ Muzyka/ PDF/ public_html/ Pulpit/ RPM/ Szablony/ Wideo/
Wyświetlanie zawartości pliku
Do przeglądania zawartości pliku w Linuksie służą polecenia cat, more, less.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat sygnaturka
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache insidejanek@linux-fay4:~/Dokumenty>
Cat wyrzuca zawartość pliku na ekran, jeżeli w pliku znajduje się wiecej danych niż można naraz wyświetlić, to jego zawartośc przeleci z szybkością światła nie dając czasu na przeczytanie czegokolwiek.
Problem ten rozwiązują polecenia more i less.
Polecenie more przerywa wyświetlanie tekstu po wypełnieniu ekranu i czeka na naciśnięcie spacji, po czym wypisuje kolejny ekran. Naciśnięcie Ctrl-C (Ctrl + c) przerywa wyświetlanie pliku. podobnie działa polecenie less, z tą różnicą, że w less można przeglądać ekrany do przodu i do tyłu
Operacje na plikach
Kopiowanie plików
janek@linux-fay4:~> cp test Dokumenty
janek@linux-fay4:~> cp test test.bak
Pierwsze polecenie kopiuje plik test do katalogu Dokumenty w bieżącym katalogu. Drugie tworzy plik zapasowy test.bak w bieżącym katalogu, który jest identyczny z plikiem test.
Należy zwrócić szczególną uwagę przy kopiowaniu plików bo przy kopiowaniu plików o nazwie pokrywającej się z docelową plik zostanie zamazany bez ostrzeżenia. Można to rozwiązac stosując opcję i
janek@linux-fay4:~> cp -i test Dokumenty/
cp: zamazać `Dokumenty/test'?
Zmiana nazw plików
Jeżeli chcesz zmienić nazwę pliku lu przenieść go do innego katalogu użyj polecenia mv. Jeżeli przenosisz plik do innego katalogu plik źródłowy zostanie skasowany.
janek@linux-fay4:~> mv test test1
janek@linux-fay4:~> mv test Dokumenty
Pierwsze polecenie zmieni nazwę pliku test na test1, podczas gdy drugie przeniesie plik test do katalogu Dokumenty.
Tworzenie plików
Do tworzenia nowych pustych plików służy polecenie touch.
janek@linux-fay4:~> touch nowy.plik
Spowoduje to utworzenie pustego pliku nowy.plik.
Do tworzenia nowego pliku zawierającego jedną linijkę tekstu służy polecenie echo.
janek@linux-fay4:~> echo "Jutro spotkanie"> spotkanie
Spowoduje to utworzenie pliku spotkanie zawierającego podany tekst. Polecenie echo zazwyczaj wypisuje dany tekst na ekranie, lecz w tym przypadku skierowaliśmy strumień wyjścia do pliku.
Jeżeli chcesz utworzyć nowy plik zawierający wiele linijek wykorzystaj polecenie cat.
janek@linux-fay4:~> cat>lokomotywa
Stoi na stacji lokomotywa
Ciezka ....
Ctrl-C
Pierwsza linijka informuje jak nazwać plik, Następujące wiersze są jego zawartością, naciśnięcie Ctrl-C powie systemowi że zakończyliśmy pracę, wtedy polecenie cat zapisze cały tekst do wyznaczonego pliku.
Kasowanie plików
Polecenie rm kasuje dany plik bezpowrotnie , jeżeli masz odpowiednie uprawnienia.Upewnij się zatem czy naprawdę chcesz usunąć plik, ponieważ raz skasowany już do Ciebie nie powróci.
janek@linux-fay4:~> rm test
Usunie plik test w bieżącym katalogu. Jeżeli chcesz aby system poprosił Cię o potwierdzenie użyj parametru -i
janek@linux-fay4:~> rm -i test
rm: usunąć pusty zwykły plik `test'?
Tworzenie katalogów
Jeżeli posiadasz grupę powiązanych ze sobą plików porozrzucanych po katalogu osobistym warto utworzyć dla nich osobny katalog. Służy do tego Polecenie mkdir.
janek@linux-fay4:~> mkdir Test
Tworzy podkatalog Test w katalogu bieżącym.
Kasowanie katalogów
Do usuwania katalogów służy polecenie rmdir, jednak katalog musi być pusty, dlatego naipierw usuń wszystkie pliki w katalogu
janek@linux-fay4:~> rmdir Test
Zostanie usunięty pusty katalog Test
Można jednak usunąć cały katalog jednym poleceniem rm -r
janek@linux-fay4:~> rm -r Test
Zostanie usunięty katalog Test wraz z jego całą zawartością.
Nie należy tego próbować!!!
#rm -rf /
Wydanie tego polecenia z konta administracyjnego root spowoduje wymazanie całego systemu plików.
Po pomoc zwróć się do podręcznika pomocy man
Nawet jeśli pamiętasz które polecenie spełnia daną funkcję, tonie jesteś w stanie zapamiętać wszystkich parametrów. Z pomocą przychodzi man.
man passwd
passwd(1) passwd(1)
NAME
passwd - change user password
SYNOPSIS
passwd [-f|-g|-s|-k[-q]] [name]
passwd [-D binddn][-n min][-x max][-w warn][-i inact] account
passwd [-D binddn] {-l|-u|-d|-S[-a]|-e} name
passwd --bioapi [account]
passwd --stdin [account]
DESCRIPTION
passwd changes passwords for user and group accounts. While an administrator may
change the password for any account or group, a normal user is only allowed to change
the password for their own account. passwd also changes account information, such as
the full name of the user, their login shell, password expiry dates and intervals or
disable an account.
Do zmiany hasła użytkownika służy polecenie passwd.
passwd - zmienia własne hasło
passwd heniek - zmienia hasło użytkownika heniek
passwd -d heniek - kasuje hasło użytkownika heniek
Zmiana użytkowników za pomocą su
Czasami jest konieczność wykonania czynności administracyjnych, dlatego należy z poziomu aktualnego użytkownika przełączyć się na konto root
su -
zostaniesz poproszony o hasło roota, jeżeli je poprawnie wprowadziłeś to znak gotowości zmieni się na #. Aby powrócić na swoje konto napisz exit
Powiedz mi kto jest zalogowany
Aby się dowiedzieć jacy użytkownicy są zalogowani w systemie użyj polecenia who i w
janek@linux-fay4:~> who
janek :0 2012-09-13 09:40 (console)
janek@linux-fay4:~> w
14:55:30 up 5:15, 1 user, load average: 0,01, 0,05, 0,05
USER TTY LOGIN@ IDLE JCPU PCPU WHAT
janek :0 09:40 ?xdm? 37:05 0.10s /bin/sh /usr/bin/startkde
Jaki dzisiaj dzień?
Aby wypisać aktualną datę i czas uzyj polecenia date.
janek@linux-fay4:~> date
czw, 13 wrz 2012, 14:59:32 CEST
Czy jest tu echo?
Polecenie echo wyświetla podany tekst na ekranie, co jest pożyteczne przy pisaniu skryptów.
janek@linux-fay4:~> echo $PATH
/home/janek/bin:/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/X11R6/bin:/usr/games:/opt/kde3/bin:/usr/lib/jvm/jre/bin
Łączenie plików za pomocą cat
Polecenie cat nie tylko służy do przeglądania zawartości pliku, ale przede wszystkim do łączenia plików,Polecenie cat bierze podane pliki, zbija je w jedną całość, a następnie wysyła plik wynikowy na standardowe urządzenie wyjścia (monitor), nie modyfikując żadnego z podanych plików
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka
Stoi na stacji lokomotywa
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache inside
Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i wyświetla je na ekranie.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka>nowy.plik
Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i zapisuje je w nowym pliku nowy.plik
Szukaj plików poprzez find
Drzewiasta struktura linuksowego systemu plików świetnie sprawdza się w utrzymywaniu porządku wśród danych, lecz wielka ilość katalogów i podkatalogów utrudnia znalezienie odpowiedniego pliku. Z pomocą przychodzi polecenie find.
janek@linux-fay4:~> find /usr/bin -name sopcast* -print
/usr/bin/sopcast-player
Polecenie to mówi find, że ma zacząć poszukiwanie w /usr/bin o nazwie zaczynającej się na sopcast, a następnie wyświetlić pełną nazwę każdego znalezionego pliku. Więcej w man find.
Wiązanie plików ze sobą
Polecenie ln pozwala na twarde i symboliczne powiązania wybranego pliku na dysku z nową nazwą. Powiązanie twarde tworzy kopię pliku, które zmieniać się będzie wraz z modyfikacją oryginału. Dowiązanie trwałe pozwala dwóm różnym użytkownikom na dzielenie tego samego pliku.
janek@linux-fay4:~> ln /home/janek/Dokumenty/lokomotywa mojalokomotywa
Polecenie to dowiązuje twardo plik /home/janek/Dokumenty/lokomotywado pliku mojalokomotywa w bieżącym katalogu. Na dysku nadal istnieje jedna fizyczna kopia pliku lokomotywa, jednak jest teraz dostep także z mojalokomotywa. Modyfikując jeden plik drugi automatycznie się uaktualnia.
Powiązania symboliczne
Dowiązania symboliczne działają tak samo jak twarde, lecz mają szersze zastosowanie. Ca pomocą powiązania symbolicznego można utworzyć dowiązanie z katalogiem i plikiem znajdującym się na innej partycji lub dysku sieciowym.
janek@linux-fay4:~> ln -s lokomotywa nowalokomotywa
Polecenie to stworzy dowiązanie symboliczne nowalokomotywa do pliku lokomotywa.
Jeszcze raz o find
Polecenie find lokalizuje pliki na wiele różnych sposobów. Pomaga znaleźć pliki spełniające pewne kryteria jak nazwa, rozmiar, data modyfikacji czy typ.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> find . -size +20k -ls
5116001 240 -rw-r--r-- 1 janek users 244313 wrz 12 19:51 ./bookmarks.html
5111941 56 -rw-r--r-- 1 janek users 55939 gru 4 2011 ./Google.ics
Polecenie to wyszukuje pliki większe niż 20k w bieżącym katalogu i je listuje.Więcej w man find.
Wypisywanie procesów
W Linuksie każdy proces jest idntyfikowany przez tzw PID (numer procesu). Aby dowiedzieć sie jakie procesy są aktualnie aktywne wydaj polecenie ps -f
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> ps -f
UID PID PPID C STIME TTY TIME CMD
janek 2315 2313 0 09:42 pts/1 00:00:00 /bin/bash
janek 11772 2315 0 18:38 pts/1 00:00:00 ps -f
Aby się dowiedziec jaki PID ma firefox:
janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
7422 ? 00:21:00 firefox
Zatrzymywanie procesów
Jeżeli jakiś proces (program) zachowuje się nieładnie i nie chce się zamknąć to z pomocą przychodzi polecenie kill. Najpierw wykonujemy polecenie ps
janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
7422 ? 00:21:00 firefox
Następnie polecenie kill, które zamkjnie firefox
janek@linux-fay4:~> kill 7422
Jeżeli z jakiś powodów program nie chce się zamknąć to wydaj polecenie kill z opcją -9, które mówi "giń nędzniku bezpowrotnie"
janek@linux-fay4:~> kill -9 7422
Polecenie top
wyświetla w czasie rzeczywistym podgląd uruchomionych procesów, dostarczając takich informacji jak PID, %CPU, %MEM itd
janek@linux-fay4:~> top
top - 20:20:13 up 10:40, 1 user, load average: 0.63, 0.37, 0.26
Tasks: 208 total, 1 running, 207 sleeping, 0 stopped, 0 zombie
Cpu(s): 4.7%us, 2.2%sy, 0.0%ni, 92.0%id, 1.2%wa, 0.0%hi, 0.0%si, 0.0%st
Mem: 2004792k total, 1818212k used, 186580k free, 41948k buffers
Swap: 2098172k total, 50444k used, 2047728k free, 602516k cached
PID USER PR NI VIRT RES SHR S %CPU %MEM TIME+ COMMAND
1869 janek 20 0 414m 136m 38m S 5 7.0 10:38.77 plasma-desktop
1843 janek 20 0 290m 62m 23m S 3 3.2 8:41.63 kwin
1071 root 20 0 119m 40m 24m S 2 2.0 21:04.29 Xorg
2035 janek 20 0 409m 122m 20m S 2 6.3 18:17.60 skype
13456 janek 20 0 2516 1044 744 R 1 0.1 0:00.04 top
2143 janek 20 0 116m 48m 22m S 0 2.5 2:46.75 konversation
2313 janek 20 0 145m 39m 18m S 0 2.0 0:50.17 konsole
7422 janek 20 0 717m 248m 30m S 0 12.7 24:30.77 firefox
1 root 20 0 5192 2152 1528 S 0 0.1 0:01.00 systemd
Polecenie df
Wyświetla wykorzystanie pamięci dyskowej.
janek@linux-fay4:~> df
System plików 1K-bl użyte dostępne %uż. zamont. na
rootfs 141248368 21206076 119037792 16% /
devtmpfs 996212 8 996204 1% /dev
tmpfs 1002396 1552 1000844 1% /dev/shm
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /run
/dev/sda7 141248368 21206076 119037792 16% /
tmpfs 1002396 0 1002396 0% /sys/fs/cgroup
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /var/lock
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /var/run
tmpfs 1002396 0 1002396 0% /media
/dev/sda5 31715324 14785912 16929412 47% /windows/D
/dev/sda2 51199148 46213364 4985784 91% /windows/C
Polecenie free
Wyświetla wielkość wolmej i zaiętej pamięci operacyjnej.
janek@linux-fay4:~> free
total used free shared buffers cached
Mem: 2004792 1856660 148132 0 42648 582812
-/+ buffers/cache: 1231200 773592
Swap: 2098172 51960 2046212
Historia poleceń
Powłoka bash pamięta ostatnio wprowadzone polecenia, możesz je łatwo przywołać używając klawiszy strzałek do góry i do dołu.Naciśnięcie strzałki do góry wyświetli ostatnio wprowadzone polecenie, naciśnięcie strzałki na dół wyświetli poprzednie polecenie.
Jeżeli nie lubisz stukać na klawiaturze to klawisz Tab uzupełni ci polecenie po napisaniu tylko kilku liter początkowych.
Poruszanie się w strukturze katalogów
Możesz przechodzić z jednego katalogu do drugiego używając polecenia cd
janek@linux-fay4:~> cd Obrazy
janek@linux-fay4:~/Obrazy>
Powrót do poprzedniego katalogu cd -
janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd -
/home/janek
janek@linux-fay4:~>
Przejście do katalogu o jeden poziom wyżej cd ..
janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd ..
janek@linux-fay4:~>
Przeglądanie plików
Polecenie ls wypisuje nazwy plików w danym katalogu.
ls - wypisuje pliki w aktualnym katalogu:
janek@linux-fay4:~> ls
bin Dokumenty logs Obrazy Pobrane Publiczny Radio Samba Test
Desktop JSkat Muzyka PDF public_html Pulpit RPM Szablony Wideo
janek@linux-fay4:~>
ls Dokumenty - wypisuje pliki w katalogu Dokumenty przy zastosowaniu względnej adresacji:
janek@linux-fay4:~> ls Dokumenty
adresy.ldif C:\nppdf32Log\debuglog.txt convertppm~ Klucz odzyskiwania - Firefox.html
bookmarks.html convertppm Google.ics sygnaturka
ls /home/janek/ - wypisuje pliku w katalogu domowym przy zastosowaniu pełnej adresacji:
janek@linux-fay4:~> ls /home/janek/
bin Dokumenty logs Obrazy Pobrane Publiczny Radio Samba Test
Desktop JSkat Muzyka PDF public_html Pulpit RPM Szablony Wideo
Najczęściej używane parametry polecenia ls:
a - wypisz wszystkie pliki razem z ukrytymi
l - wypisz dane o pliku
F - dopisz ukośnik po nawach katalogów, gwiazdkę po nazwach plików. wykonywalnych i znak @ po nazwach plików powiązanych.
t - sortuj listę według daty ostatniej modyfikacji pliku.
np:
janek@linux-fay4:~> ls -F
bin/ Dokumenty/ logs/ Obrazy/ Pobrane/ Publiczny/ Radio/ Samba/ Test/
Desktop/ JSkat/ Muzyka/ PDF/ public_html/ Pulpit/ RPM/ Szablony/ Wideo/
Wyświetlanie zawartości pliku
Do przeglądania zawartości pliku w Linuksie służą polecenia cat, more, less.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat sygnaturka
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache insidejanek@linux-fay4:~/Dokumenty>
Cat wyrzuca zawartość pliku na ekran, jeżeli w pliku znajduje się wiecej danych niż można naraz wyświetlić, to jego zawartośc przeleci z szybkością światła nie dając czasu na przeczytanie czegokolwiek.
Problem ten rozwiązują polecenia more i less.
Polecenie more przerywa wyświetlanie tekstu po wypełnieniu ekranu i czeka na naciśnięcie spacji, po czym wypisuje kolejny ekran. Naciśnięcie Ctrl-C (Ctrl + c) przerywa wyświetlanie pliku. podobnie działa polecenie less, z tą różnicą, że w less można przeglądać ekrany do przodu i do tyłu
Operacje na plikach
Kopiowanie plików
janek@linux-fay4:~> cp test Dokumenty
janek@linux-fay4:~> cp test test.bak
Pierwsze polecenie kopiuje plik test do katalogu Dokumenty w bieżącym katalogu. Drugie tworzy plik zapasowy test.bak w bieżącym katalogu, który jest identyczny z plikiem test.
Należy zwrócić szczególną uwagę przy kopiowaniu plików bo przy kopiowaniu plików o nazwie pokrywającej się z docelową plik zostanie zamazany bez ostrzeżenia. Można to rozwiązac stosując opcję i
janek@linux-fay4:~> cp -i test Dokumenty/
cp: zamazać `Dokumenty/test'?
Zmiana nazw plików
Jeżeli chcesz zmienić nazwę pliku lu przenieść go do innego katalogu użyj polecenia mv. Jeżeli przenosisz plik do innego katalogu plik źródłowy zostanie skasowany.
janek@linux-fay4:~> mv test test1
janek@linux-fay4:~> mv test Dokumenty
Pierwsze polecenie zmieni nazwę pliku test na test1, podczas gdy drugie przeniesie plik test do katalogu Dokumenty.
Tworzenie plików
Do tworzenia nowych pustych plików służy polecenie touch.
janek@linux-fay4:~> touch nowy.plik
Spowoduje to utworzenie pustego pliku nowy.plik.
Do tworzenia nowego pliku zawierającego jedną linijkę tekstu służy polecenie echo.
janek@linux-fay4:~> echo "Jutro spotkanie"> spotkanie
Spowoduje to utworzenie pliku spotkanie zawierającego podany tekst. Polecenie echo zazwyczaj wypisuje dany tekst na ekranie, lecz w tym przypadku skierowaliśmy strumień wyjścia do pliku.
Jeżeli chcesz utworzyć nowy plik zawierający wiele linijek wykorzystaj polecenie cat.
janek@linux-fay4:~> cat>lokomotywa
Stoi na stacji lokomotywa
Ciezka ....
Ctrl-C
Pierwsza linijka informuje jak nazwać plik, Następujące wiersze są jego zawartością, naciśnięcie Ctrl-C powie systemowi że zakończyliśmy pracę, wtedy polecenie cat zapisze cały tekst do wyznaczonego pliku.
Kasowanie plików
Polecenie rm kasuje dany plik bezpowrotnie , jeżeli masz odpowiednie uprawnienia.Upewnij się zatem czy naprawdę chcesz usunąć plik, ponieważ raz skasowany już do Ciebie nie powróci.
janek@linux-fay4:~> rm test
Usunie plik test w bieżącym katalogu. Jeżeli chcesz aby system poprosił Cię o potwierdzenie użyj parametru -i
janek@linux-fay4:~> rm -i test
rm: usunąć pusty zwykły plik `test'?
Tworzenie katalogów
Jeżeli posiadasz grupę powiązanych ze sobą plików porozrzucanych po katalogu osobistym warto utworzyć dla nich osobny katalog. Służy do tego Polecenie mkdir.
janek@linux-fay4:~> mkdir Test
Tworzy podkatalog Test w katalogu bieżącym.
Kasowanie katalogów
Do usuwania katalogów służy polecenie rmdir, jednak katalog musi być pusty, dlatego naipierw usuń wszystkie pliki w katalogu
janek@linux-fay4:~> rmdir Test
Zostanie usunięty pusty katalog Test
Można jednak usunąć cały katalog jednym poleceniem rm -r
janek@linux-fay4:~> rm -r Test
Zostanie usunięty katalog Test wraz z jego całą zawartością.
Nie należy tego próbować!!!
#rm -rf /
Wydanie tego polecenia z konta administracyjnego root spowoduje wymazanie całego systemu plików.
Po pomoc zwróć się do podręcznika pomocy man
Nawet jeśli pamiętasz które polecenie spełnia daną funkcję, tonie jesteś w stanie zapamiętać wszystkich parametrów. Z pomocą przychodzi man.
man passwd
passwd(1) passwd(1)
NAME
passwd - change user password
SYNOPSIS
passwd [-f|-g|-s|-k[-q]] [name]
passwd [-D binddn][-n min][-x max][-w warn][-i inact] account
passwd [-D binddn] {-l|-u|-d|-S[-a]|-e} name
passwd --bioapi [account]
passwd --stdin [account]
DESCRIPTION
passwd changes passwords for user and group accounts. While an administrator may
change the password for any account or group, a normal user is only allowed to change
the password for their own account. passwd also changes account information, such as
the full name of the user, their login shell, password expiry dates and intervals or
disable an account.
Do zmiany hasła użytkownika służy polecenie passwd.
passwd - zmienia własne hasło
passwd heniek - zmienia hasło użytkownika heniek
passwd -d heniek - kasuje hasło użytkownika heniek
Zmiana użytkowników za pomocą su
Czasami jest konieczność wykonania czynności administracyjnych, dlatego należy z poziomu aktualnego użytkownika przełączyć się na konto root
su -
zostaniesz poproszony o hasło roota, jeżeli je poprawnie wprowadziłeś to znak gotowości zmieni się na #. Aby powrócić na swoje konto napisz exit
Powiedz mi kto jest zalogowany
Aby się dowiedzieć jacy użytkownicy są zalogowani w systemie użyj polecenia who i w
janek@linux-fay4:~> who
janek :0 2012-09-13 09:40 (console)
janek@linux-fay4:~> w
14:55:30 up 5:15, 1 user, load average: 0,01, 0,05, 0,05
USER TTY LOGIN@ IDLE JCPU PCPU WHAT
janek :0 09:40 ?xdm? 37:05 0.10s /bin/sh /usr/bin/startkde
Jaki dzisiaj dzień?
Aby wypisać aktualną datę i czas uzyj polecenia date.
janek@linux-fay4:~> date
czw, 13 wrz 2012, 14:59:32 CEST
Czy jest tu echo?
Polecenie echo wyświetla podany tekst na ekranie, co jest pożyteczne przy pisaniu skryptów.
janek@linux-fay4:~> echo $PATH
/home/janek/bin:/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/X11R6/bin:/usr/games:/opt/kde3/bin:/usr/lib/jvm/jre/bin
Łączenie plików za pomocą cat
Polecenie cat nie tylko służy do przeglądania zawartości pliku, ale przede wszystkim do łączenia plików,Polecenie cat bierze podane pliki, zbija je w jedną całość, a następnie wysyła plik wynikowy na standardowe urządzenie wyjścia (monitor), nie modyfikując żadnego z podanych plików
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka
Stoi na stacji lokomotywa
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache inside
Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i wyświetla je na ekranie.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka>nowy.plik
Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i zapisuje je w nowym pliku nowy.plik
Szukaj plików poprzez find
Drzewiasta struktura linuksowego systemu plików świetnie sprawdza się w utrzymywaniu porządku wśród danych, lecz wielka ilość katalogów i podkatalogów utrudnia znalezienie odpowiedniego pliku. Z pomocą przychodzi polecenie find.
janek@linux-fay4:~> find /usr/bin -name sopcast* -print
/usr/bin/sopcast-player
Polecenie to mówi find, że ma zacząć poszukiwanie w /usr/bin o nazwie zaczynającej się na sopcast, a następnie wyświetlić pełną nazwę każdego znalezionego pliku. Więcej w man find.
Wiązanie plików ze sobą
Polecenie ln pozwala na twarde i symboliczne powiązania wybranego pliku na dysku z nową nazwą. Powiązanie twarde tworzy kopię pliku, które zmieniać się będzie wraz z modyfikacją oryginału. Dowiązanie trwałe pozwala dwóm różnym użytkownikom na dzielenie tego samego pliku.
janek@linux-fay4:~> ln /home/janek/Dokumenty/lokomotywa mojalokomotywa
Polecenie to dowiązuje twardo plik /home/janek/Dokumenty/lokomotywado pliku mojalokomotywa w bieżącym katalogu. Na dysku nadal istnieje jedna fizyczna kopia pliku lokomotywa, jednak jest teraz dostep także z mojalokomotywa. Modyfikując jeden plik drugi automatycznie się uaktualnia.
Powiązania symboliczne
Dowiązania symboliczne działają tak samo jak twarde, lecz mają szersze zastosowanie. Ca pomocą powiązania symbolicznego można utworzyć dowiązanie z katalogiem i plikiem znajdującym się na innej partycji lub dysku sieciowym.
janek@linux-fay4:~> ln -s lokomotywa nowalokomotywa
Polecenie to stworzy dowiązanie symboliczne nowalokomotywa do pliku lokomotywa.
Jeszcze raz o find
Polecenie find lokalizuje pliki na wiele różnych sposobów. Pomaga znaleźć pliki spełniające pewne kryteria jak nazwa, rozmiar, data modyfikacji czy typ.
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> find . -size +20k -ls
5116001 240 -rw-r--r-- 1 janek users 244313 wrz 12 19:51 ./bookmarks.html
5111941 56 -rw-r--r-- 1 janek users 55939 gru 4 2011 ./Google.ics
Polecenie to wyszukuje pliki większe niż 20k w bieżącym katalogu i je listuje.Więcej w man find.
Wypisywanie procesów
W Linuksie każdy proces jest idntyfikowany przez tzw PID (numer procesu). Aby dowiedzieć sie jakie procesy są aktualnie aktywne wydaj polecenie ps -f
janek@linux-fay4:~/Dokumenty> ps -f
UID PID PPID C STIME TTY TIME CMD
janek 2315 2313 0 09:42 pts/1 00:00:00 /bin/bash
janek 11772 2315 0 18:38 pts/1 00:00:00 ps -f
Aby się dowiedziec jaki PID ma firefox:
janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
7422 ? 00:21:00 firefox
Zatrzymywanie procesów
Jeżeli jakiś proces (program) zachowuje się nieładnie i nie chce się zamknąć to z pomocą przychodzi polecenie kill. Najpierw wykonujemy polecenie ps
janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
7422 ? 00:21:00 firefox
Następnie polecenie kill, które zamkjnie firefox
janek@linux-fay4:~> kill 7422
Jeżeli z jakiś powodów program nie chce się zamknąć to wydaj polecenie kill z opcją -9, które mówi "giń nędzniku bezpowrotnie"
janek@linux-fay4:~> kill -9 7422
Polecenie top
wyświetla w czasie rzeczywistym podgląd uruchomionych procesów, dostarczając takich informacji jak PID, %CPU, %MEM itd
janek@linux-fay4:~> top
top - 20:20:13 up 10:40, 1 user, load average: 0.63, 0.37, 0.26
Tasks: 208 total, 1 running, 207 sleeping, 0 stopped, 0 zombie
Cpu(s): 4.7%us, 2.2%sy, 0.0%ni, 92.0%id, 1.2%wa, 0.0%hi, 0.0%si, 0.0%st
Mem: 2004792k total, 1818212k used, 186580k free, 41948k buffers
Swap: 2098172k total, 50444k used, 2047728k free, 602516k cached
PID USER PR NI VIRT RES SHR S %CPU %MEM TIME+ COMMAND
1869 janek 20 0 414m 136m 38m S 5 7.0 10:38.77 plasma-desktop
1843 janek 20 0 290m 62m 23m S 3 3.2 8:41.63 kwin
1071 root 20 0 119m 40m 24m S 2 2.0 21:04.29 Xorg
2035 janek 20 0 409m 122m 20m S 2 6.3 18:17.60 skype
13456 janek 20 0 2516 1044 744 R 1 0.1 0:00.04 top
2143 janek 20 0 116m 48m 22m S 0 2.5 2:46.75 konversation
2313 janek 20 0 145m 39m 18m S 0 2.0 0:50.17 konsole
7422 janek 20 0 717m 248m 30m S 0 12.7 24:30.77 firefox
1 root 20 0 5192 2152 1528 S 0 0.1 0:01.00 systemd
Polecenie df
Wyświetla wykorzystanie pamięci dyskowej.
janek@linux-fay4:~> df
System plików 1K-bl użyte dostępne %uż. zamont. na
rootfs 141248368 21206076 119037792 16% /
devtmpfs 996212 8 996204 1% /dev
tmpfs 1002396 1552 1000844 1% /dev/shm
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /run
/dev/sda7 141248368 21206076 119037792 16% /
tmpfs 1002396 0 1002396 0% /sys/fs/cgroup
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /var/lock
tmpfs 1002396 724 1001672 1% /var/run
tmpfs 1002396 0 1002396 0% /media
/dev/sda5 31715324 14785912 16929412 47% /windows/D
/dev/sda2 51199148 46213364 4985784 91% /windows/C
Polecenie free
Wyświetla wielkość wolmej i zaiętej pamięci operacyjnej.
janek@linux-fay4:~> free
total used free shared buffers cached
Mem: 2004792 1856660 148132 0 42648 582812
-/+ buffers/cache: 1231200 773592
Swap: 2098172 51960 2046212
wtorek, 11 września 2012
Linux SAMBA konfiguracja i instalacja
Samba jest to darmowe oprogramowanie do współpracy miedzy systemami Windows i Unix/Linux. Pozwala użytkownikom Windows na dostęp do udostępnionych plików i drukarek na Linuksie. Działa też w drugą stronę pozwalając użytkownikom Linuksa na dostęp do dzielonych zasobów na Windowsie.
Do konfiguracji samby istnieją narzędzia niezależne od dystrybucji takie jak swat czy webmin
Instalowanie samby jest zależne od dystrybucji. To kilka przykładów:
Debian
otwórz terminal i napisz:
#apt-get install samba
Będziesz zapytany o podstawowe pytania jak skonfigurować serwer, nie martw się jeżeli coś źle wpisałeś to będziesz to mógł póżniej poprawić w pliku konfiguracyjnym smaby /etc/samba/smb.conf
Fedora
Fedora ma do konfiguracji samby GUI system-config-network, który zawiera podstawową konfigurację samby.
aby zainstalować sambę z terminala napisz:
#yum install samba
"Konfiguracja samby w openSUSE"
W openSUSE 12.1 samba jest już domyślnie zainstalowana, jeżeli nie jest zainstalowana to z terminala wydaj polecenie:
#zypper in samba samba-client
Serwer samby konfigurujemy poprzez YaST:
Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba.
W kroku 1z 2 zostaniemy zapytani o nazwę grupy roboczej lub domeny. Ważne aby wpisać taką samą nazwę jaką mają komputery Windows.
W kroku 2 z 2 określamy rodzaj serwera samby.
Następnie w Konfiguracji serwera Samby odpowiednio zaznaczamy:
Uruchomienie usługi zaznaczamy Podczas uruchamiania systemu;
Ustawienia zapory sieciowej zaznaczamy Otwórz port w zaporze sieciowej
Następnie w zakładce Udziały zaznaczamy:
Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy Zezwól na współużytkowanie katalogów użytkowników: TAK
Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy Zezwól na dostęp dla gości: TAK
Na koniec konfiguracji ustawiamy hasło administratora samby.
Teraz pozostało nam tylko udostępnić katalogi, robimy to oczywiście za pomocą niezawodnego YaST'a.
Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba, w zakładce Udziały klikamy na dodaj, podajemy Nazwę udziału, Opis udziału i wybieramy katalog który chcemy udostępnić. Nie wiem dlaczego ale należy podobnie w Dolphinie, prawo-klik na udostępnianym katalogu, Właściwości, Udostępnij, zaznacz Udostępnij przy użyciu Samby i Pozwól gościom.
Aby zacząć używać klienta samby do przeglądania zasobów Windows należy odblokować na zaporze sieciowej usługi Netbios Server, Samba Server i Samba Client. Robimy to oczywiście za pomocą YaST'a.
Start->Komputer->YaST, wybieramy Zabezpieczenia i użytkownicy a w nim Zapora sieciowa, i wybieramy Dozwolone usługi. Należy dodać Netbios Server, Samba Server i Samba Client.
Aby zmiany były aktywne należy uruchomić komputer ponownie.
Możemy teraz przeglądać zasoby sieciowe w Nautilus lub Dolphinie
Przedstawię teraz podstawowy plik konfiguracyjeny samby umieszczony w /etc/samba/smb.conf w moim openSUSE
[global]
workgroup = WORKGROUP
passdb backend = tdbsam
printing = cups
printcap name = cups
printcap cache time = 750
cups options = raw
map to guest = Bad User
include = /etc/samba/dhcp.conf
logon path = \\%L\profiles\.msprofile
logon home = \\%L\%U\.9xprofile
logon drive = P:
usershare allow guests = Yes
add machine script = /usr/sbin/useradd -c Machine -d /var/lib/nobody -s /bin/false %m$
domain logons = Yes
domain master = Yes
local master = Yes
os level = 65
preferred master = Yes
security = user
usershare max shares = 100
wins support = No
[homes]
comment = Home Directories
valid users = %S, %D%w%S
browseable = Yes
read only = No
inherit acls = Yes
[profiles]
comment = Network Profiles Service
path = %H
read only = No
store dos attributes = Yes
create mask = 0600
directory mask = 0700
[users]
comment = All users
path = /home
read only = No
inherit acls = Yes
veto files = /aquota.user/groups/shares/
[groups]
comment = All groups
path = /home/groups
read only = No
inherit acls = Yes
[printers]
comment = All Printers
path = /var/tmp
printable = Yes
create mask = 0600
browseable = No
[print$]
comment = Printer Drivers
path = /var/lib/samba/drivers
write list = @ntadmin root
force group = ntadmin
create mask = 0664
directory mask = 0775
[netlogon]
comment = Network Logon Service
path = /var/lib/samba/netlogon
write list = root
[Samba]
comment = Katalog Samba
inherit acls = Yes
path = /home/janek/Samba
read only = No
browseable = Yes
Informacje na temat wszystkich opcji można znależć w openSUSE w pliku /usr/share/doc/packages/samba/examples/smb.conf.SUSE jeżeli pakiet samba-doc jest zainstalowany.
Do konfiguracji samby istnieją narzędzia niezależne od dystrybucji takie jak swat czy webmin
Instalowanie samby jest zależne od dystrybucji. To kilka przykładów:
Debian
otwórz terminal i napisz:
#apt-get install samba
Będziesz zapytany o podstawowe pytania jak skonfigurować serwer, nie martw się jeżeli coś źle wpisałeś to będziesz to mógł póżniej poprawić w pliku konfiguracyjnym smaby /etc/samba/smb.conf
Fedora
Fedora ma do konfiguracji samby GUI system-config-network, który zawiera podstawową konfigurację samby.
aby zainstalować sambę z terminala napisz:
#yum install samba
"Konfiguracja samby w openSUSE"
W openSUSE 12.1 samba jest już domyślnie zainstalowana, jeżeli nie jest zainstalowana to z terminala wydaj polecenie:
#zypper in samba samba-client
Serwer samby konfigurujemy poprzez YaST:
Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba.
W kroku 1z 2 zostaniemy zapytani o nazwę grupy roboczej lub domeny. Ważne aby wpisać taką samą nazwę jaką mają komputery Windows.
W kroku 2 z 2 określamy rodzaj serwera samby.
Następnie w Konfiguracji serwera Samby odpowiednio zaznaczamy:
Uruchomienie usługi zaznaczamy Podczas uruchamiania systemu;
Ustawienia zapory sieciowej zaznaczamy Otwórz port w zaporze sieciowej
Następnie w zakładce Udziały zaznaczamy:
Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy Zezwól na współużytkowanie katalogów użytkowników: TAK
Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy Zezwól na dostęp dla gości: TAK
Na koniec konfiguracji ustawiamy hasło administratora samby.
Teraz pozostało nam tylko udostępnić katalogi, robimy to oczywiście za pomocą niezawodnego YaST'a.
Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba, w zakładce Udziały klikamy na dodaj, podajemy Nazwę udziału, Opis udziału i wybieramy katalog który chcemy udostępnić. Nie wiem dlaczego ale należy podobnie w Dolphinie, prawo-klik na udostępnianym katalogu, Właściwości, Udostępnij, zaznacz Udostępnij przy użyciu Samby i Pozwól gościom.
Aby zacząć używać klienta samby do przeglądania zasobów Windows należy odblokować na zaporze sieciowej usługi Netbios Server, Samba Server i Samba Client. Robimy to oczywiście za pomocą YaST'a.
Start->Komputer->YaST, wybieramy Zabezpieczenia i użytkownicy a w nim Zapora sieciowa, i wybieramy Dozwolone usługi. Należy dodać Netbios Server, Samba Server i Samba Client.
Aby zmiany były aktywne należy uruchomić komputer ponownie.
Możemy teraz przeglądać zasoby sieciowe w Nautilus lub Dolphinie
Przedstawię teraz podstawowy plik konfiguracyjeny samby umieszczony w /etc/samba/smb.conf w moim openSUSE
[global]
workgroup = WORKGROUP
passdb backend = tdbsam
printing = cups
printcap name = cups
printcap cache time = 750
cups options = raw
map to guest = Bad User
include = /etc/samba/dhcp.conf
logon path = \\%L\profiles\.msprofile
logon home = \\%L\%U\.9xprofile
logon drive = P:
usershare allow guests = Yes
add machine script = /usr/sbin/useradd -c Machine -d /var/lib/nobody -s /bin/false %m$
domain logons = Yes
domain master = Yes
local master = Yes
os level = 65
preferred master = Yes
security = user
usershare max shares = 100
wins support = No
[homes]
comment = Home Directories
valid users = %S, %D%w%S
browseable = Yes
read only = No
inherit acls = Yes
[profiles]
comment = Network Profiles Service
path = %H
read only = No
store dos attributes = Yes
create mask = 0600
directory mask = 0700
[users]
comment = All users
path = /home
read only = No
inherit acls = Yes
veto files = /aquota.user/groups/shares/
[groups]
comment = All groups
path = /home/groups
read only = No
inherit acls = Yes
[printers]
comment = All Printers
path = /var/tmp
printable = Yes
create mask = 0600
browseable = No
[print$]
comment = Printer Drivers
path = /var/lib/samba/drivers
write list = @ntadmin root
force group = ntadmin
create mask = 0664
directory mask = 0775
[netlogon]
comment = Network Logon Service
path = /var/lib/samba/netlogon
write list = root
[Samba]
comment = Katalog Samba
inherit acls = Yes
path = /home/janek/Samba
read only = No
browseable = Yes
Informacje na temat wszystkich opcji można znależć w openSUSE w pliku /usr/share/doc/packages/samba/examples/smb.conf.SUSE jeżeli pakiet samba-doc jest zainstalowany.
niedziela, 9 września 2012
Linux
Najbardziej znane graficzne środowiska pracy to:GNOME, KDE, XFCE, Fluxbox itd. Moim podstawowym środowiskiem pracy jest KDE, jednak czasami lubię popracować pod GNOME lub Fluxbox. KDE jest chyba najbardziej przyjaznym środowiskiem pracy,który podobny jest do Windows. GNOME też jest przyjazne choć bardziej proste niż KDE, Najbardziej surowym środowiskiem pracy jest Fluxbox, ale za to jest najszybszy, co przy aktualnych niskich cena pamięci RAM nie ma takiego znaczenia.
Najbardziej popularnymi dystrybucjami Linuksa są: Ubuntu, Fedora, openSUSE, Arch Linux itd. Większość z nich posiada przyjazny, graficzny program instalacyjny (oprócz Arch Linux),tak więc są łatwe do zainstalowania.
Dystrybucja Linuksa zawiera w sobie wszystkie niezbędne do codziennej pracy narzędzia i programy:
- Edytory tekstu, programy biurowe (Vim, Emacs, LibreOffice)
- Internet (Firefox, Evolution, Sylpeed, Konversation, Xchat, Pidgin, Kopete itd.)
- Programowanie www (Bluefish, Quanta Plus, Nvu)
- Gry
Subskrybuj:
Posty (Atom)