Gnus konfiguracja

Gnus jest częścią rozbudowanego edytora tekstu Emacs, który został stworzony przez Richarda Stallmana . Emacs może być uruchamiany w trybie tekstowym i graficznym. Gnus jest to czytnik grup dyskusyjnych i poczty elektronicznej.

Konfiguracja Emacsa

Domyślna czcionka Emacsa jest brzydka dlatego możesz ją zmienić na np. DejaVu Sans Mono: Options --> Set Default Font --> DejaVu Sans Mono.

Możesz też zmienić domyślne kodowanie znaków utf-8 na iso-8859-2: Options --> Mule --> Set Language Environment --> European --> Polish

Książka adresowa

Książkę adresową w gnus można zrealizować za pomocą bazy BBDB, konfiguracja jest już zawarta w moim pliku .gnus. Najprostszym sposobem dodania kontaktu jest dodanie nadawcy maila poprzez wciśnięcie klawisza : (dwukropek). Nowy kontakt dodajemy poprzez przełączenie się do bufora BBDB (M-x bbdb Enter) i naciśnięcie klawisza c.

Filtrowanie spamu

Filtrowanie spamu realizuję za pomocą SpamFilter z pakietu SpamBayes. Najpierw należy ze strony: http://www.mail-archive.com/spambayes-dev@python.org/msg00539/flo-spambayes.el skopiować cały takst do pliku o nazwie flo-spambayes.el, nastepnie plik ten należy umieścić w lokalizacji gdzie Emacs ładuje pliki z rozszerzeniem el. W openSUSE jest to /usr/share/emacs/site-lisp. Odpowiednia konfiguracja też jest zawarta w moim .gnus.

Trenowanie spamu

Oznacz jako spam   Bs
Oznacz jako nie spam   Bh

I na koniec należy utworzyć w katalogu domowym:

mkdir tmp
cd tmp
touch spambayes-stderr


Moja konfiguracja .gnus:

(setq user-mail-address "jlitwinski@vp.pl")
(setq user-full-name "Jan Litwiński")

(setq gnus-select-method '(nntp "news.task.gda.pl" ))

(setq send-mail-function 'smtpmail-send-it)
(setq message-send-mail-function 'smtpmail-send-it)
(setq smtpmail-default-smtp-server "smtp.poczta.onet.pl")

(setq gnus-summary-thread-gathering-function
      'gnus-gather-threads-by-subject)

(setq signature-file "~/.signature")

(setq gnus-visible-headers
      '("^From:"
    "^Newsgroups:"
    "^Subject:"
    "^Date:"
    "^Followup-To:"
    "^Reply-To:"
    "^Organization:"
    "^Summary:"
    "^Keywords:"
    "^To:"
    "^[BGF]?Cc:"
    "^Posted-To:"
    "^Mail-Copies-To:"
    "^Apparently-To:"
    "^X-Gnus-Warning:"
    "^Resent-From:"
    "^X-Sent:"
    "^X-Mailer:"
    "^X-Newsreader:"
    "^Content-Type:"
    "^X-User-Agent:"
    "^User-Agent:"
    "^X-Diary"))

(add-to-list 'gnus-secondary-select-methods '(nnimap "gmail"
                                  (nnimap-address "imap.gmail.com")
                                  (nnimap-server-port 993)
                  (nnimap-stream ssl)))

;; Make Gnus NOT ignore [Gmail] mailboxes
    (setq gnus-ignored-newsgroups "^to\\.\\|^[0-9. ]+\\( \\|$\\)\\|^[\"]\"[#'()]")


(add-to-list 'gnus-secondary-select-methods '(nnimap "netscape"
                                  (nnimap-address "imap.aol.com")
                                  (nnimap-server-port 993)
                                  (nnimap-stream ssl)))

(require 'pop3)

(add-to-list 'gnus-secondary-select-methods '(nnml ""))

(setq gnus-permanently-visible-groups "mail")

(setq gnus-posting-styles
   '((".*" (name "Jan Litwiński"))))

(setq mail-sources                   
      '((file :path "/var/mail/janek")
        (pop :server "pop3.poczta.onet.pl"
         :port 110
         :user "jlitwinski@vp.pl"
         :password "xxx"
         :connection ssl)))

(require 'smtpmail)
    (setq smtpmail-smtp-server "smtp.poczta.onet.pl"
          send-mail-function 'smtpmail-send-it
          smtpmail-auth-credentials "~/.authinfo")        

(setq nnmail-split-methods
      '(
        ("mail.Arch" "^To:.*arch-general@archlinux.org")
    ("mail.Arch" "^Cc:.*arch-general@archlinux.org")
    ("mail.Fedora" "^To:.*users@lists.fedoraproject.org")
    ("mail.Fedora" "^Cc:.*users@lists.fedoraproject.org")
    ("mail.Kubuntu" "^To:.*<kubuntu-users.lists.ubuntu.com>")
    ("mail.Kubuntu" "^Cc:.*<kubuntu-users.lists.ubuntu.com>")
    ("mail.SuSE" "^To:.*opensuse@opensuse.org")
    ("mail.SuSE" "^Cc:.*opensuse@opensuse.org")
        ("mail.Trinity" "^To:.*trinity-users@lists.pearsoncomputing.net")
    ("mail.Trinity" "^Cc:.*trinity-users@lists.pearsoncomputing.net")
    ("mail.Ubuntu" "^To:.*ubuntu-users@lists.ubuntu.com")
    ("mail.Ubuntu" "^Cc:.*ubuntu-users@lists.ubuntu.com")
    ("mail.Ubuntu-pl" "^To:.*ubuntu-pl@lists.ubuntu.com")
    ("mail.Ubuntu-pl" "^Cc:.*ubuntu-pl@lists.ubuntu.com")
    ("Spam" "^X-Spambayes-Classification: spam; ")
        ("Nieznany" "^X-Spambayes-Classification: unsure; ")

    ("mail.Waldek" "^From:.*\\(jan.kowalski@wp.pl\\)")))

(require 'bbdb)
(bbdb-initialize)
(add-hook 'gnus-startup-hook 'bbdb-insinuate-gnus)
(add-hook 'gnus-startup-hook 'bbdb-insinuate-message)
(add-hook 'message-setup-hook 'bbdb-define-all-aliases)

(setq bbdb-complete-name-full-completion t)
(setq bbdb-completion-type 'primary-or-name)
(setq bbdb-complete-name-allow-cycling t)

(setq gnus-treat-display-smileys t)

(setq mm-text-html-renderer 'w3m)

(setq gnus-message-archive-group
    '((if (message-news-p)
          "nnml:Send-News"
        "nnml:Send-Mail")))


(require 'flo-spambayes)

(setq flo-spambayes-filter-program "/usr/bin/sb_filter.py")

(setq flo-spambayes-logfile-for-filter-stderr "~/tmp/spambayes-stderr")

(add-hook 'nnmail-prepare-incoming-message-hook
            'flo-spambayes-filter-buffer)

(define-key gnus-summary-mode-map "Bs"
#'(lambda () (interactive) (flo-spambayes-gnus-refile-as-spam t)))
(define-key gnus-summary-mode-map "Bh"
#'(lambda () (interactive) (flo-spambayes-gnus-refile-as-ham t)))
(define-key gnus-summary-mode-map "Bf"
#'(lambda () (interactive) (flo-spambayes-gnus-classify t)))

Moja konfiguracja pliku .authinfo do autoryzacji wygląda tak:

cat .authinfo
machine imap.gmail.com login jlitwinski@gmail.com password xxx port 993

machine smtp.gmail.com login jlitwinski@gmail.com password xxx port 587

machine pop3.poczta.onet.pl login jlitwinski@vp.pl password xxx port 110

machine smtp.poczta.onet.pl login jlitwinski@vp.pl password xxx port 25

machine imap.aol.com login netsjanek@netscape.net password xxx

Zamień xxx do swojej konfiguracji.

Window Maker konfiguracja

Ostatnio jestem zafascynowany menadżerem okien Window Maker. Jest to lekkie, ładne i szybkie środowisko graficzne dla Linuksa. Oryginalnie został zaprojektowany jako środowisko graficzne dla systemu GNUstep.

Dock i aplety

Dock jest to miejsce do uruchamiania programów domyślnie ustawione w prawym górnym rogu. Rzeczywistą dogodnością Window Maker są mini aplikacje zwane apletami. Ja używam aplet zegara pclock i aplet obciążenia systemu wmfire.
Kiedykolwiek uruchamiasz jakąś aplikację Window Maker tworzy ikonę na dole w lewym rogu. Jeżeli uruchamiasz jakiś aplet np wmfire, jego ikona jest tam umieszczana. Aby przenieść ją do "Dock" przeciągnij ikonę z dołu do prawego górnego rogu. Wykonaj to dla każdego uruchomionego apletu.

Konfiguracja wielu pulpitów

Domyślnie po instalacji Window Maker jest skonfigurowany tylko jeden pulpit. Aby zwiekszyć liczbę pulpitów kliknij na pulpicie --> Pulpity --> Nowy. Ja używam 6 pulpitów. Do przełączania pulpitów służy ikona w lewym górnym rogu, ale lepszą metodą jest przełączanie pulpitów za pomocą kółka myszy. Aby to skonfigurować uruchom preferencje (ikona ze śrubokrętem). W zakładce preferencje myszy ustaw "Mouse Wheel" "Switch Workspaces" --> Save.

Konfiguracja wygłądu

Window Maker ma wbudowane wiele stylów wyglądu ikon itp, możesz skonfigurować sobie wygląd taki jak Ci się podoba.

Leczo

Składniki:

• 1 kabaczek
• 1 patison
• 1 duża czerwona papryka
• 1 duża zielona papryka
• 1 duża żółta papryka
• 2 duże cebule
• ok. 30 dkg pieczarek
• w/g uznania kiełbasa lub boczek
• sół
• pieprz
• maggi
• sos sojowy

Sposób przygotowania:

Kabaczek (patison) obrać ze skóry, wyczyścić z pestek, pokroić i wstawić do gotowania i w kolejności jakiej chcemy resztę składników, a następnie kiełbaskę. Kiedy wszystko nam się pięknie udusi doprawiamy do smaku. Wybór dodawanych składników w/g gustu gotującego - podany przepis zmieniam pod kątem moich gości i dzieci . Polecam sos sojowy. Daje niesamowity posmak, ale nie jest konieczny. Jest to danie szybkie i nie wymaga wybitnych umiejętności kulinarnych i można dowolnie manipulować dodawanymi składnikami. Życzę smacznego!

Na podstawie ugotuj.to

Lenovo

W swojej codziennej pracy używam laptopa Lenovo G550. Mam zainstalawony Windows 7 i Linux openSUSE 12.1. Nie jest to najnowszy model, z procesorem Intel Celeron 1.8 GHz i pamięcią RAM 2 GB, dlatego Windows 7 trochę się ślimaczy, ale Linux sprawuje się dobrze, jest szybki, zwłaszcza, że ostatnio używam lekkiego, ładnego i szybkiego środowiska graficznego Window Maker.




Lenovo jest jedną z największych firm komputerowych produkujących laptopy i komputery PC, po tym jak wykupiła od IBM linię produkcyjną laptopów ThinkPad i komputerów PC

Golonka po bawarsku

Składniki:

• 2 tylne golonki wieprzowe o łącznej wadze 1.50-1.80 kg
• sól
• pieprz
• 1 duża cebula
• kminek
• 1/2 l wody
• 1/4 l piwa

Sposób przygotowania:

Golonki umyj, osusz, ponacinaj skórę w kwadraciki. Natrzyj solą i pieprzem, odłóż na 3 godziny. Golonki ułóż w brytfannie, podlej wrząca wodą i piecz 2 godziny w temp, 200 C. Podczas pieczenia odwracaj golonki i polewaj je sosem z dna brytfanny (co 15 minut). Jeżeli sosu jest zbyt mało, możesz dodać trochę wody. Po godzinie pieczenia dodaj kminek i pokrojoną na ćwiartki cebulę. Po 2 godzinach zwiększ temperaturę piekarnika do 250 C i piecz przez 30 minut, polewając golonki piwem, aż uzyskasz chrupiącą skórkę (golonki możesz wówczas przełożyć na ruszt, a pod spód wsunąć blachę). Sos powstały w trakcie pieczenia przetrzyj przez sito. Do golonek pasują kluski ziemniaczane, knedl z bułki lub chleb oraz kapusta kiszona zasmażana albo surówka z białej kapusty. Obowiązkowa jest dobra musztarda i zimne piwo'

Na podstawie ugotuj.to

IBM

IBM jest jedną z najstarszych firm informatycznych na świecie. Historia tej firmy sięga już dziewiętnastego wieku. IBM na szerokim rynku zasłynął wypuszczając komputer osobisty PC, a stało się to w 1981 roku, w pięć lat po tym jak Apple Computer wyprodukował swój komputer Apple.



Dzięki otwartej architekturze inne firmy produkujące komputery zaczęły klonować produkt IBM. Doprowadziło to rozpowszechnienia się komputera osobistego PC na całym świecie, dostępny jest obecnie niemal w każdym domu.
Obecnie firma oferuje rozwiązania doradcze i i informatyczne oraz oprogramowanie i sprzęt. W 2005 roku IBM sprzedał firmie Lenowo linię produkcyjną komputerów osobistych PC.

Pracując kiedyś w pewnej firmie komputerowej zajmowałem się serwisowaniem sprzętu IBM (posiadałem certyfikat autoryzowanego serwisanta IBM) i muszę stwierdzić, że komputery IBM należą do najlepszych na świecie. Ich naprawa to była wielka gratka, ograniczała się jedynie do wymiany podzespołów.

Linux RAID programowy

RAID (Redundand Array of Independent Disks) jest to system połączonych dysków lub partycji w celu zwiększenia niezawodności, zwiększenia wydajności lub powiększenia pamięci dyskowej. RAID może być sprzętowy, jest to rozwiązanie drogie ale szybsze oraz programowy. Linux implementuje RAID programowy za pomocą sterownika mdadm. RAID programowy zakłada się na dyskach podłączonych do zwykłego kontrolera IDE, SATA, SCSI i całą obsługę przekazuje się do mdadm.

Sterownik mdadm obsługuje następujące rodzaje macierzy:

• RAID 0  -  striping czyli połączenie dwóch dysków lub partycji z przeplotem danych. Zwiększa się wydajność w porównaniu z pojedynczym dyskiem, obniża odporność na awarię dysków. Awaria jednego z dysków to utrata wszystkich danych
• RAID 1  -  mirror, kopie lustrzane. Dyski są w dwóch jednakowych kopiach. W przypadku awarii jednego drugi przejmuje rolę tego uszkodzonego. Wydajność tak jak pojedynczy dysk, duże bezpieczeństwo.Wadą jest duża strata pojemności (jeden dysk)
• RAID 4  -  dane są rozproszone na kolejnych dyskach, a na ostatnim są zapisywane dane parzystości. Wymaga przynajmniej trzech dysków. Wydajność ograniczona przez dysk parzystości
• RAID 5  -  rozpraszane są zarówno dane jak i informacje parzystości na wszystkich dyskach, dzęki czemy jest większa wydajność niź RAID 4, pojemność n-1. Wymaga przynajmniej trzech dysków
• RAID 6  -  jest rzadko stosowana. Jest to rozbudowana macierz typu 5. Jedyną różnicą jest dwukrotne zapisywanie sum kontrolnych. Dzięki temu macierz może przetrwać awarię dwóch dysków bez utraty danych. Wymaga przynajmniej czterech dysków, pojemność n-2.
• tryb liniowy  -  połączenie dwóch dysków w ten sposób, że koniec jednego jest początkiem drugiego. Nie zapewnia to żadnego bezpieczeństwa, wręcz przeciwnie obniża odporność na awarię dysków

RAID programowy w openSUSE

Uruchom YaST, nastepnie System --> Partycjonowanie

Na dostępnych dyskach stwórz wynagane partycje: wybierz Widok systemu --> Dyski twarde --> wybierz Dodaj partycję -->Partycja Primery -->Dalej --> wybierz wielkość partycji --> wybierz nie montuj partycji --> Zakończ. Powtórz to do stworzenia pozostałych partycji będących składnikiem RAID

Następnie w YaST --> System --> Partycjonowanie --> Widok systemu --> RAID --> Dodaj RAID --> wybierz typ macierzy --> wybierz dostępne urządzenia --> Dodaj --> Dalej --> Opcje RAID --> wybierz rozmiar bloku (domyślnie 128 KB --> Dalej --> Opcje formatowania --> Sformatuj partycje --> Koniec.

Apache Web Serwer

Serwer stron www Apache jest najczęściej używanym serwerem webowym na świecie. Jest dostępny dla większości systemów operacyjnych. Opiszę tutaj instalację i konfigurację serwera Apacze w openSUSE.

Instalacja

Uruchom YaST --> Zarządzanie oprogramowaniem --> Widok --> Wzorce, zaznacz Serwer sieci Web i LAMP --> Akceptuj.

Start

Apache może być uruchamiany automatycznie w czasie startu systemu  i może być uruchamiany ręcznie.

1. Aby się upewnić, że Apacze jest automatycznie startowany w poziomach pracy 3 i 5, wydaj polecenie:

/sbin/chkconfig -a apache2

2. Alternatywnie można uruchomić Apache poprzez YaST --> System --> Usługi systemowe (poziomy pracy), poszukaj Apache2, zezwól usługę, Apache wystartuje natychmiast. Zapisz swoje ustawienia. System zostanie skonfigurowany do startowania Apache w poziomach pracy 3 i 5.

Sprawdzenie czy Apache jest uruchomiony

Jeżeli w czasie startu Apache nie uzyskałeś żadnych błędów, oznacza zwykle, że serwer jest uruchomiony. Aby to przetestować uruchom przeglądarkę internetową i otwórz http://localhost/, powinieneś zobaczyć stronę testową z napisem "It works!".

Konfiguracja Apache

Konfiguracja za pomocą YaST

Uruchom YaST i wybierz Usługi sieciowe i Serwer HTTP. Uruchomi się kreator konfiguracji. Na początku należy wybrać interfejsy i porty sieciowe i ich adresy ip. Domyślnym ustawieniem jest nasłuchiwanie na wszystkich interfejsach sieciowych (adresów ip) na porcie 80., zaznacz "Otwórz port w zaporze sieciowej".
Następnie mamy konfigurację modułów, możemy zaznaczyć jakie moduły mają być obsługiwane przez serwer Apache. Mamy do wyboru:

• Włącz obsługę skryptów PHP5
• Włącz obsługę skryptów Perl
• Włącz obsługę skryptów Python

Host domyślny

Opcja ta przedstawia domyślnie ustawienia serwera. Apacze mże obsługiwać wiele wirtualnych hostów w jednej fizycznej maszynie. Pierwszy zadeklarowany wirtualny host w pliku konfiguracyjnym jest powszechnie  określony jako host domyślny. Każdy host wirtualny dziedziczy konfigurację z hosta domyślnego. Aby edytować ustawienia hosta (zwane również deryktewami)  należy wybrać daną pozycje i nastepnie kliknij przycisk Edytuj. Aby dodać nowe dyrektywy kliknij przycisk Dodaj. Mamy tutaj do wyboru:

• Katalog główny dokumentów  -  ścieżka do katalogu w którym przechowywane serwowane przez host pliki, domyśną lokacją jest /srv/www/htdocs
• Alias  -  za pomocą tej dyrektywy adresy mogą być przypisane do fizycznej lokalizacji systemu plików, domyślną wartością jest /icons/ "/usr/share/apache2/icons/"
• Directory  -  za pomocą tych dyrektyw możesz skonfigurować opcje konfiguracyjne, które dotyczyć będą danego katalogu. Domyślne ustawienia są wystarczające i nie ma potrzeby ich zmieniać
• ScriptAlias  -  podobnie do Alias dyrektywa ta mapuje URL do fizycznej lokalizacji systemu plików. Różnica jest taka, że SriptAlias wyznacza katalog do skryptów CGI, co oznacza, że skrypty CGI powinny być wykonywane w tym miejscu
• Include  -  za pomocą tej dyrektywy mogą być określone dodatkowe pliki konfiguracyjne. Dwie dyrektywy Include są już skonfigurowane. Pierwsza /etc/apache2/conf.d/ jest katalogiem zawierającym pliki konfiguracyjne dla zewnętrznych modułów. Z tą dyrektywą są włączone wszystkie pliki konfiguracyjne z rozszerzeniem .conf,. Druga /etc/apache2/conf.d/apache2-manual.conf są zawarte własne pliki konfiguracyjne.
• Nazwa serwera  -  wprowadź nazwę serwera w postaci FQDN. Nie można wprowadzić dowolnej nazwy, nazwa musi być zarejestrowana.
• Adres e-mail administratora serwera  -  adres administratora serwera, który pojawia się np. na stronach błędów jakie tworzy Apache.

Po konfiguracji Hosta domyślnego naciśnij przycisk Dalej

Hosty wirtualne

W tym etapie kreator wyświetla listę hostów wirualnych. Aby dodać hosta kliknij przycisk Dodaj, zostaniesz poproszony o wprowadzenie:

• Nazwa serwera
• Zawartość głównego katalogu serwera
• Adres e-mail administratora
• Rozwiązywanie zapytań serwera  -  mamy do wyboru: Określ serwer żądań za pomocą nagłówków HTTP (nazwa), albo Określ serwer żądań za pomocą adresu IP serwera

Kliknięcie Dalej, przejdziemy do drugiej części konfiguracji wirtualnego hosta, możemy określić czy należy włączyć skrypty CGI, oraz gdzie użyć tych skryptów. Możliwe jest również czy zastosować SSL, jeśli tak należy określić ścieżkę do certyfikatu. 

Podsumowanie


To jest ostatni krok kreatora. Można określić jak serwer Apacze ma być uruchamiany, automatycznie w czasie startu czy ręcznie. Zobacz podsumowanie konfiguracji. Aby zakończyć prace kreatora kliknij Zakończ.

Startowanie i zatrzymywanie serwera Apache

Do manipulacji, startowania i zatrzymywania serwera Apache służy polecenie sudo /usr/sbin/rcapache2 z następującymi opcjami:

• status  -  słuzy do sprawdzenia czy Apache jest uruchomiony
• start  -  startuje serwer Apacze
• stop  -  zatrzymuje serwer Apache
• stratssl  -  startuje Apache ze wsparciem SSL
• restart  -  zatrzymuje i uruchamia serwer
• try-restart  -  zatrzymuje i uruchamia Apache, tylko jeżeli jest uruchomiony
• reload albo graceful  -  zatrzymuje serwer Apache doradzając procesom potomnym Apache zakończyć swoje zadania przed zatrzymaniem. Jeżeli każdy proces zginie jest zastępowany przez nowo wystartowany, powodując całkowity restart Apache. Opcja ta jest użyteczna gdy aktualizujemy Apache do nowszej wersji, albo gdy zmieniamy opcje konfiguracyjne serwera, zapewnia to minimalny przestój serwera.
• stop-graceful  -  zatrzymuje Web serwer na predefiniowany czas określony w GracefulShutdownTimeout, w celu zapewnienia, że istniejące zapytania mogą być zakończone. Czas ten musi być określony, w przeciwnym wypadku Web serwer będzie się cały czas restartował.
• configtest albo extreme-configtest  -  sprawdza poprawność plików konfiguracyjnych bez zatrzymywania serwera Apache. Extreme-configtest startuje web serwer jako użytkownik nobody i ładuje konfigurację i można wykryć więcej błędów
• probe  -  sprawdza czy konfiguracja się zmieniła i sugeruje wymagane argument do polecenia rcapache2
• server-status i full-server-status  -  zrzuca krótki albo pełny status serwera. Wymaga zainstalowania lunx albo w3m.. Wymaga również załadowania modułu module mod_status i status musi być dodany do APACHE_SERVER_FLAGS w pliku /etc/sysconfig/apache2

Instalacja, aktywacja i konfiguracja modułów

Oprogramowanie Apache jest zbudowane w sposób modułowy. Wszystkie funkcje z wyjątkiem podstawowych są obsługiwane przez moduły.
Moduły Apache możemy podzielić na cztery kategorie:

• Moduły podstawowe  -  są kompilowane do Apache domyślnie (mod_so, http_core
• Moduły rozszerzeń  -  moduły te są zawarte w pakiecie Apache, ale nie są wkompilowane w serwer statycznie. W openSUSE moduły te są dostępne jako dzielone obiekty, które mogą być załadowane w czasie startu serwera.
• Moduły zewnętrzne  -  nei są zawarte w oficjalnej dystrybucji Apache, ale openSUSE dostarcza kilka z nich
• Moduły Multiprocessing (MPM)  -  MPM jest odpowiedzialne za przyjmowanie i rozpatrywanie zgłoszeń do Serwera Web,, reprezentuje rdzeń oprogramowania Web serwera

Instalacja modułów

Jeżeli wykonałeś domyślną instalację, następujące moduły są już zainstalowane: wszystkie moduły podstawowe i moduły rozszerzeń, MPM i zewnętrzne moduły mod_php5 i mod_python. Dodatkowe mod↓ły możesz zainstalować za pomocą YaST.

Aktywacja i dezaktywacja modułów

Włącznie lub wyłącznie poszczególnych modułów możesz wykonać za pomocą YaST lub ręcznie. UruchomYaST --> Usługi sieciowe --> Serwer HTTP, wejdź w zakładkę moduły serwera i zatrzymaj albo uruchom dany modoł.
Ręczne uruchamianie i zatrzymywanie modułów, użyj odpowiednio polecenia: a2enmod mod_foo i a2dismod   mod_foo

Moduły bazowe i rozszerzeń

Oto opis najważniejszych modułów:

• mod_actions  -  dostarcza metody do wykonywania skryptu, gdy pewien typ Mime jest żądany np. plik ze specyficznym rozszerzeniem jak .rpm, albo plik .pdf. Moduł ten domyślnie jest właczony
• mod_alias  -  zapewnia Alias i Redirect, które można mapować do konkretnego katalogu lub przekierować żądany adres URL do innej lokalizacji. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_auth *  -  moduły uwierzytelniania zapewniają różne metody uwierzytelniania
• mod_autoindex  -  Autoindex generuje przeglądanie katalogu, wtedy gdy nie jest obecny index.html
• mod_cgi  -  moduł ten jest potrzebny do wykonywania skryptów CGI, domyslnie jest włączony
• mod_deflate  -  używając tego modułu Apache może być skonfigurowany do kompresji określonych typów plików przed ich dostarczeniem
• mod_dir  -  moduł ten dostarcza dyrektywą DirectoryIndex , za pomocą której możesz skonfigurowąć które pliki są dostarczane kiedu otwierany jest katalog (domyślnie index.html). Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_env  -  kontroluje środowisko które jest przekazywane do skryptów CGI lub stron SSI. Moduł ten domysnie jest włączony
• mod_expires  -  za pomocą tego modułu można kontrolować jak często są odświeżane dokumenty w proxy i przeglądarce. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_include  -  moduł ten pozwala używać Server Side Includes (SSI), który zapewnia podstawowe funkcje do generowania stron HTML. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_info  -  dostarcza przegląd konfiguracji serwera pod adresem http://localhost/server-info
• mod_log_config  -  za pomocą tego modułu można określić wygląd plików log. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_mime  -  moduł ten sprawia, że plik jest dostarczany z odpowiednim nagłówkiem MIME w oparcin na rozszerzenie pliku np. text/html do dokumentów HTML. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_negotiation  - konieczne do negocjacji zawartości. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_rewite  -  zapewnia funkcjonalność mod_alias ale oferuje więcej funkcji i elastyczność, można przekierować URL w oparciu o wiele reguł
• mod_setenvif  -  ustawia zmienne środowiskowe w oparciu o zgłoszenie klienta
• mod_spelling  -  próbuje automatycznie korygować błędy typograficzne w adresach URL
• mod_ssl  -  umożliwia połączenia szyfrowane między serwerem Apache a klientami
• mod_status  -  dostarcza informacji na temat aktywności i wydajności serwera pod adresme http://localhost/server-status. Domyślnie tylko localhost ma dostęp do tego adresu
• mod_suexec  -  umożliwaia wykonywanie skryptów CGI przez innego użytkownika. Moduł ten domyślnie jest włączony
• mod_userdir  -  zezwala na uzywanie katalogów użytkownika w ~user/. Dyrektywa UserDir musi być określona w konfiguracji. Moduł ten domyślnie jest włączony

Moduły zewnętrzne

• mod-apparmod  -  dodaje wsparcie do AppArrmor dla indywidualnych skryptów CGI obsługiwanych przez moduły take jak mod_php5 czy mod_perl
• mod_mono  -  korzystanie z tego modułu umożliwia uruchamianie na serwerze stron ASP.NET
• mod_perl  -  umożliwia wykonywanie skryptów Perl przez wewnętrzny interpreter
• mod_php5  -  umożliwia wykonywanie skryptów PHP
• mod_python  -  umożliwia osadzanie Pythona w serwerze Apache, co umożliwia większą wydajność wykonywania aplikacji webowych

Skrypty CGI

Apache's Common Gateway Interface (CGI), umożliwia tworzyć dynamiczny kontekst za pomocą programów albo skryptów powszechnie nazywanymi skryptami CGI. Skrypty CGI mogą być napisane przez w dowolnym języku programowania. Powszechnie używanymi językami programowania skryptów są Perl i PHP.

Aby skrypty mogły być wykonywane musi być włączony mod_cgi i potrzebny też będzie mod_alias. Oba moduły są domyślnie włączone.

Rozwiązywanie problemów CGI

• czy przeładowałeś serwer po zmianie konfiguracji za pomocą rcapache2 probe
• jeżeli skonfigurowałeś własny katalog CGI to czy jest właściwie skonfigurowany? Wypróbuj uruchomić skrypt w domyślnej lokalizacji /srv/www/cgi-bin/ i wywołaj go za pomocą http://localhost//cgi-bin/test.cgi
• czy uprawnienia są właściwe, wejdż do katalogu CGI i wykonaj polecenie ls -l test.cgi powinno wyglądać tak : -rwxr-x r-x   1   root   root
• upewnij się, że skrypt nie zawiera błędów programowania.

Konfiguracja Apache z SSL

Ilekroć zachodzi potrzeba przekazywania poufnych informacji między serwerem a klientem takich jak informacje o karcie kredytowej, pożądane jest posiadanie bezpiecznego, szyfrowanego połączenia z uwierzytelnianiem. Takich funkcji dostarcza użycie protokołu Secure Socket Layer (SSL). i Transport Layer Security (TLS).
Działa to na zasadzie, że serwer wysyła certyfikat, który przechowuje informacje potwierdzające tożsamość serwera, przed następnym żądaniem w odpowiedzi. Z kolei to gwarantuje, że serwer jest własciwy i gotowy do komunikacji. Dodatkowo certyfikat gwarantuje szyfrowane połączenie między klientem i serwerem, które przesyła informacje bez ryzyka narażenia przechwycenia treści.
mod_ssl nie implementuje sam protokołu SSL/TLS. W openSUSE używana jest do tego celu biblioteka.

Tworzenie certyfikatu SSL

Aby korzystać z SSL/TLS należy utworzyć certyfikat SSL na serwerze sieci Web. Certyfikat jest potrzebny do autoryzacji między klientem a serwerem. Są trzy rodzje certyfikatów jakie można utworzyć certyfikat "dummy", który jest przeznaczony tylko do testowania, certyfikat z podpisem własnym dla określonego kręgu użytkowników, oraz certyfikat podpisany przez niezależny organ publiczny (CA).
Tworzenie certyfikatu odbywa się w dwóch krokach, po pierwsze klucz prywatny urzędu certyfikacji jest generowany, wówczas certyfikat serwera jest podpisany z tego klucza.

Tworzenie certyfikatu "Dummy"

Generowanie tego certyfikatu jest proste, wystarczy uruchomić /usr/bin/gensslcert. Wygenerowane zostaną pliki:

• /etc/apache2/ssl.crt/ca.crt
• /etc/apache2/ssl.crt/server.crt
• /etc/apache2/ssl.crt/server.key
• /etc/apache2/ssl.crt/server.csr
• /root/mkcert.cfg

Kopia ca.crt również jest umieszczona w /srv/www/htdocs/CA.crt

Tworzenie certyfikatu z podpisem własnym

Jeżeli używasz bezpiecznego serwera Web w Intranecie lub dla określonego kręgu użytkowników, może być wystarczające stworzenie certyfikatu z własnym podpisem.
Tworzenie certyfikatu z własnym podpisem jest interaktywnym dziewięcio krokowym etapem. Przejdź do katalogu /usr.share/doc/packages/apache2 i wykonaj następujące polecenie: ./mkcert.sh make --no-print-directory /usr/bin/openssl /usr/sbin/custom. Nie próbuj wykonywać tego polecenia poza wskazanym katalogiem.

Uzyskiwanie certyfikatu z podpisem urzędowym

Istnieje wiele urzędów certyfikacji podpisywania certyfikatów. Certyfikatowi temu można zaufać, ponieważ został wygenerowany przez niezależną instytucję. Publiczne serwery WWW posiadają zazwyczaj te certyfikaty. Najbardziej znanymi urzędami certyfikacji są Thawte i Verisign. Certyfikaty te są wkompilowane we wszystkie przeglądarki , więc są automatycznie akceptowane przez przeglądarke.
Aby uzyskać certyfikat z podpisem urzędowym należy uruchomić skrypt /usr/share/ssl/misc/CA.sh-newreq. Należy odpowiedzieć na postawione pytania.

Konfiguracja serwera Apache z SSL

Apache nasłuchuje na porcie 80, a SSL/TLS na porcie 443. Nie zapomnij otworzyć portu 443 na zaporze sieciowej.

Na podstawie dokumentacji openSUSE

Instalacja Linuksa

Instalacja Limuksa nie jest tak trudna jak się może wydawać początkującym użytkownikom. Podstawową sprawą jest przygotowanie miejsca na dysku dla Linuksa. Jeżeli masz osobny dysk na Linuksa to nie ma problemu. Jeżeli instalujesz Linuksa na dysku z Windowsem, to musisz zrobić miejsce dla Linuksa, zmniejszając partycję Windowsa za pomocą np Partition Magic, albo Gparted.

Instalację rozpoczynamy wkładając płytę instalacyjną Linuksa do napędu CD/DVD i zniej butujemy komputer. Na początku zwykle wybieramy język instalacji (wybieramy Polski), następnie podajemy strefę czasową ( wybieramy Warszawę). Następnie wybieramy nazwę użytkownika i hasło i najważniejszy krok wybieramy miejsce na dysku do instalacji Linuksa (wybieramy wolny dysk lub wolne miejsce na dysku z Windowsem), czasami też trzeba podać hasło dla użytkownika root. Wybieramy też środowisko graficzne jakie chcemy zainstalować np. KDE., czasami też program instalacyjny pyta się gdzie ma zainstalować program rozruchowy GRUB, należy wybrać MBR. Po instalacji możemy cieszyć się naszym Linuksem

Pink Floyd

Moim ulubionym zespołem rockowym jest grupa Pink Floyd. Grupa powstała w 1965 roku a założyli ją studenci architektury w Londynie.  Skład zespołu twoezą: Roger Waters (gitara basowa, śpiew), David Gilmour (gitara, śpiew), Richard Wright (instrumenty klawiszowe, śpiew), oraz Nick Mason (perkusja).

Największym hitem zespołu było wydanie w 1973 roku albumu Dark Side of the Moon. Następnie grupa poszła za ciosem wydając kolejno hitowe płyty: Wish You Were Here, Animals, The Wall. W zespole wiodąca rolę zaczął odgrywać Roger Waters, co zaczęło doprowadzać grupę do rozpadu. Ostatnim albumem grupy była płyta The Final Cut, który był praktycznie solowym dzielem Watersa. Po rozpadzie grupy , zespół reaktywował się, ale już bez Rogera Watersa.

Moim ulubionym albumem jest płyta The Dark Side of the Moon

Kilka sztuczek Windows 7

Automatyczne logowanie bez podawania hasła

Jeżeli sam pracujesz na komputerze i nie masz krytycznych danych, możesz ustawić Windows 7 aby się automatycznie logował

Wywołaj okienko uruchom (klawisz Windows + R) wpisz "control userpasswords2" (bez cudzysłowu) i odznacz "Aby używać tego komputera, użytkownik musi wprowadzić nazwę użytkownika i hasło"

Automatyczne logowanie do Windows 7 po uśpieniu komputera

Jeżeli często usypiasz komputer, to wygodne jest pozbycie się wprowadzania hasła. W pasku uruchamiania menu Start wpisz "opcje zasilania" i Enter, kliknij na "Zmień ustawienia planu", następnie kliknij na "Zmień zaawansowane ustawienia zasilania. W zakładce " Wymagaj hasła przy wznawianiu" zmień wszystko na Nie.

Przyspieszenia Windows 7

Taki obrazek ujrzysz, jeżeli w pasku uruchamiania menu Start wpiszesz "msconfig"
Można przyspieszyć start Windows 7 przez wyłączenie zbędnych usług i programów startowych w zakładce Uruchamianie. Tylko pamiętaj nie wyłączaj usług i programów Microsoftu. Po instalacji wielu programów w zakładce Uruchamianie znajduje się wiele "śmieci" jakie zostawiają po sobie te programy, np programy rezydentne do aktualizacji danego programu

Pożyteczne skróty klawiaturowe Windows 7

Ogólne

Ctrl + C  -  skopiowanie zaznaczonego elementu

Ctrl + X  -  wycięcie zaznaczonego elementu

Ctrl + V  -  wklejenie zaznaczonego elementu

Ctrl + Z  -  cofnięcie akcji

Ctrl + Y  -  ponowienia akcji

Delete  -  usunięcie zaznaczonego elementu i przeniesienie go do Kosza

Shift + Delete  -  usunięcie zaznaczonego elementu bez przenoszenia go do Kosza

Ctrl + A - zaznaczenie wszystkich elementów w dokumencie lub oknie

Alt + F4   -  zamknięcie aktywnego elementu lub zakończenie pracy z aktywnym programem

Alt + Tab - przełączanie między otwartymi elementami

Ctrl + Esc - otwarcie menu Start

F5 (lub Ctrl + R) - odświeżenie aktywnego okna

Esc - anulowanie bieżącego zadania

Ctrl + Shift + Esc - otwarcie Menedżera zadań

Skróty z klawiszem z logo Windows

Klawisz logo Windows  -  otwarcie lub zamknięcie menu Start

Klawisz logo Windows + D  -  wyświetlenie pulpitu.

Klawisz logo Windows + F  -  wyszukiwanie pliku lub folderu.

Klawisz logo Windows + L  -  zablokowanie komputera lub przełączenie użytkowników

Klawisz logo Windows + R - otwarcie okna dialogowego Uruchamianie

Klawisz logo Windows+Tab - przechodzenie między programami na pasku zadań przy użyciu funkcji Przerzucanie okien 3W Aero.