poniedziałek, 24 września 2012

Ksiądz Jakub rapper z Wrocławia

Ksiądz Jakub Bartczak pełni posługę w parafii św Wawrzyńca na wrocławskich Żernikach. Nagrał hip-hopowy teledysk w którym rappuje Pismo Święte. Pomysł chwycił, w planach ma nagranie płyty.


Ksiądz Jakub zanim został księdzem śpiewał hip-hop we wroclawskim środowisku hip-hopowym. Jak został księdzem postanowił wrócić do swoich pasji. Chodzi mu o to, aby zachęcić młdych ludzi do czytania Pisma Świętego

teledysk: http://www.youtube.com/watch?v=bJ8tso4vC-I

piątek, 21 września 2012

Kopiowanie plików przez rsync

Rsync to szybkie i niezwykle wszechstronne narzędzie do kopiowania plików. Można kopiować pliki lokalnie i przez sieć z / do innego hosta przez zdalną powłokę albo z / do  zdalnego demona rsync. Rsync oferuje wiele opcji, które kontrolują każdy aspekt jego zachowania. Słynie z algorytmu transferu danych, który zmniejsza ilość danych przesyłanych przez sieć, wysyłając tylko różnicę plików źródłowych i plikami przeznaczenia. Rsync jest szeroko stosowany do tworzenia kopii zapasowych i lustrzanych.Niektóre dodatkowe funkcje rsync
  • wsparcie dla łączy, urządzeń kopiujących, właścicieli, grup i uprawnień
  • może używać zdalnych powłok, w tym ssh i rsh
  • wykluczanie CVS w celu ignorowania tych samych plików
  • nie wymaga uprawnień administratora
  • przetwarzanie potokowe transferowanych plików
Zastosowanie

Rsync używa się w ten sam sposób co rcp, musisz podać źródło i miejsce przeznaczenia, które jedno może być zdalne. np.

 rsync -t *.c foo:src


Polecenie to przenosi wszystkie pliki pasujące do wzorca *. C z bieżącego katalogu do katalogu src na komputerze foo.. Jeżeli jakikolwiek plik istnieje na zdalnym komputerze to zapisywane są tylko różnice między plikiem źródłowym a docelowym.

 rsync-AVZ foo: src / bar / data / tmp

Polecenie to rekursywnie prześle wszystkie pliki z katalogu src/bar z odległego komputera foo do katalogu /data / tmp lokalnego komputera. Pliki są przenoszone w trybie "archiwum", który zapewni, że dowiązania symboliczne, urządzenia atrybuty, uprawnienia, prawa własności są zachowywane. Dodatkowo jest zastosowana kompresja danych w celu zmniejszenia porcji danych przesyłanych przez sieć.

rsync -avz foo:src/bar/ /data/tmp

Ukośnik na końcu źródła zmienia zachowanie poprzedniego polecenia, unika tworzeniu dodatkowego poziomu katalogu w miejscu przeznaczenia. Możesz myśleć o upśniku , kopiuj zawartość katalogu w przeciwieństwie skopiuj do katalogu.
Te polecenia kopiują w ten sam sposób, zachowując atrybuty:

rsync -av /src/foo /dest

rsync -av /src/foo/ /dest/foo


Możesz używać polecenia rsync jako ulepszonego polecenia cp

 rsync ../Dokumenty/* .

polecenie to skopiuje wszystkie pliki z Katalogu Dokumenty do bieżącego katalogu.

Więcej o rsync możesz poczytać w systemowym podręczniku man

Systemd menadżer serwisów dla Linuksa

O systemd

Systemd jest menadżerem systemu i serwisów dla Linuksa, kompatybilnym ze skryptami SysVinit oraz Linux Standard Base. Do konfiguracji systemd służy systemctl.

Jak wystartować / zatrzymać albo włączyć / wyłączyć usługę?

  • aktywowanie usługi  -  systemctl  start  foo .sevice
  • zatrzymywanie usługi  -  systemctl  stop  foo .sevice
  • restartowanie usługi  -  systemctl  restart  foo .service
  • wyświetlwnie statusu usługi  -  systemctl  status  foo. sevice
  • włączanie usługi do startownia w czasie rozruchu  -  systemctl  enable  foo .service
  • wyłączanie usługi ze startowania w czasie rozruchu  -  systemctl  disable  foo. service
  • sprawdzanie czy usługa jest włączona  -  systemctl  is-enabled  foo.service:  echo $?
  • sprawdzenie czy usługa jest aktywna  -  systemctl  is-active  foo.service
O dostępnych opcjach możesz dowiedzieć się tutaj.

Aby wyświetlić wszystkie działające usługi po prostu wprowadż systemctl, otrzymasz baaaaaaardzo długi listing :)

openSUSE zypper

O zypper

Zypper to konsolowy menadżer pakietów.. Dostarcza szybkie i wygodne operowanie na pakietach. Oto niektóre ważne polecenia:

zypper  -  wyświetli informacje o uzyciu zyppera

zypper repos ( albo zypper ls )  -  wyświetli listę repozytoriów

zypper addrepo ( albo zypper ar )  -  dodawanie repozytoriów

np: #zypper ar http://download/videolan.org/pub/vlc/SuSe/11.1  vlc

Po dodaniu repozytoriów należy odświeżyć informację o nich za pomocą:

zypper refresh ( albo zypper ref )

zypper removerepo ( albo zypper rr )  -  usuwanie repozytoriów

np: zypper rr vlc

zypper install (albo zypper in )  -  instalowanie pakietów

np: zypper in mplayer

zypper remove (albo zypper rm )  -  usuwanie pakietu

np zypper rm mplayer

zypper update ( albo zypper up )  -  aktualizacja pakietów

zypper search ( albo zypper se )  -  wyszukiwanie pakietów

np: zypper se firefox

zypper info ( albo zypper if )  -  wyszukiwanie informacji o pakiecie

zypper if firefox

zypper what-provides ( albo zypper wp )  -  informacje o dostawcach pakietu

np: zypper wp firafox

środa, 19 września 2012

SystemRescueCd

O SystemRescueCd

SystemRescueCd jest płytą ratującą Linuksa, dostępną na dysku CD lub pamięci USB, służący do naprawy sytemu i danych po awarii.. Jego celem jest zapewnienie łatwego sposobu wykonywania zadań administracyjnych, takich jak tworzenie i edycja partycji dysków twardych. Zawiera narzędzia systemowe Linuksa takie jak, parted, partimage i narzędzia podstawowe jak, edytory, Midnight Commander itp. Może być stosowany zarówno dla systemów Linux i Windows na komputerach stacjonarnych i serwerach.

Tworzenie kopii zapasowych tablicy partycji

sfdisk to program, który zapisuje tablicę partycji do zwykłego pliku tekstowego. jest to pierwszy krok do odzyskiwania tablicy partycji. Kopię zapasową zapisz na dyskietce, CD albo innym nośniku.

sfdisk -d /dev/hda > hda.081231.2359.partTable

polecenie:

cat hda081231.2359.partTable  | sfidisk  / dev / hda

przywróci tablicę partycji. Polecenie to jest bardzo niebezpieczne, ponieważ nadpisuje istniejącą tablicę partycji. Przed przywracaniem należy utworzyć kopię zapasową bieżącej wersji, nawet jeśli wydaje się być uszkodzona. To pozwala cofnąć przywracanie.

Tworzenie kopii zapasowych zawartości partycji

Partimage umożliwia zapisanie istniejącej partycji do pliku.. jeśli coś pójdzie nie tak, można przywrócić partycję z obrazu. Aby zapisać plik obrazu trzeba mieć dużą partycję z wolnym miejscem.

Graficzne narzędzia dyskowe

Płyta zawiera graficzne narzędzie do manipulacji na dysku GParted, który jest łatwy w obsłudze gdyż pracuje w środowisku X Org.

TesstDisk

Popularne oprogramowanie do odzyskiwania dysku. Odzyskiwanie utraconych partycji i naprawia niestartującym systemów przez naprawy sektorów rozruchowych. Może być również używany do odzyskiwania skasowanych plików z FAT, NTFS i systemów plików ext2. Odzyskiwanie systemu plików jest obsługiwana na ReiserFS, NTFS, FAT32, ext2 / 3 iwiele innych

Clam AntiVirus

Clam AntiVirus to darmowy program antywirusowy. zawiera kilka ważnych poleceń:

  • freshclam. Ta komenda aktualizuje bazę wirusów. Oczywiście musisz być podłączony do Internetu w celu aktualizacji.
  • clamscan -r /home . Skanuje wszystkie pliki w katalogu /home w celu znalezienia wirusów.
Montowanie Windowsowych partycji NTFS

Obecnie większość systemów Windows zawiera system plików NTFS. Linux ma pełne wsparcie do obsługi tego systemu.

Montowanie partycji NTFS tylko do odczytu:

mount -t ntfs /dev/sda1 /mnt/windows -o ro        /dev/sda1 - partycja z Windows

W tym wypadku możesz tylko czytać dane z Windowsa, wykonać kopię zapasową itd

Montowanie partycji NTFS do odczytu i zapisu:

ntfs3g /dev/sda1 /mnt/windows

W tym przypadku zakładamy, że partycja NTFS jest na urządzeniu /dev/sda1, a punkt montowania /mnt/windows.

Praca w środowisku graficznym

Jeżeli potrzebujesz narzędzi graficznych możesz uruchomić środowisko graficzne wpisując startx. S
Środowisko graficzne pozwala na pracę z GParted (menadżer partycji), z graficznymi edytorami tekstu (Gvim)i terminal XFCE. Aby uruchomić Srodowisko graficzne napisz po uruchomieniu startx

Narzędzia do konfiguracji sieci

Jeśli ratowany system ma obsługiwany sprzęt to sieć powinna być automatycznie skonfigurowana. SystemRescueCd zawiera graficzny program do konfiguracji sieci Network-Manager. Jest dostępny w postaci małej ikony w pasku zadań tuż obok zegara. Network-Manager jest dostępny tylko w środowisku graficznym.

Naprawa uszkodzonego GRUB

GRUB jest to program rozruchowy Linuksa, służący do uruchamiania Linuksa, albo wielu systemów operacyjnych. Gdy zostanie uszkodzony nie masz dostępu do systemu.
GRUB może przestać działać z kilku powodów:

  • instalacja innego systemu operacyjnego, gdzie program instalacyjny może nadpisać w MBR kod GRUB
  • modyfikacje partycjonowania dysku
  • klonowanie dysku
  • zmiana priorytetów rozruch z dysków twardych: Jeżeli masz kilka dysków twardych może w BIOS zmieniłeś ich kolejność
Jeżeli z tych powodów nie możesz uruchomić komputera z pomocą przychodzi SystemRescueCd.. Pozwala nam na uruchomienie zainstalowanego na dysku Linuksa.. Jeżeli uruchomisz Linuksa będziesz mógł przywrócić oryginalny GRUB.

Kiedy pojawi się pierwszy ekran po uruchomieniu SystemRescueCd musisz wprowadzić odpowiednie parametry. Jeżeli wiesz na której partycji jest zainstalowana partycja root Linuxa to dodaj parametr np:

rescuecd root =/ dev /sda2

Jeżeli nie jesteś pewny to:

rescuecd root=auto

Następnie powinien uruchomić sie Linux, z jądra zawartego na SystemRescueCd. Mogą pojawić się jakieś błędy bo nie jest to jądro Twojego systemu. To nie jest problemem, bo  wszystkie systemy plików i sterowniki dysków powinny być załadowane. Jest to wszystko co potrzebujesz do reinstalacji GRUB.
Gdy znajdziesz się w swoim systemie Linuksa, zakładając że GRUB jest w MBR, w wierszu polecenia wydaj polecenie:

grub-install /dev/sda

Gdy jest na innej partycji np. /dev/sda1, to:

grub-install /dev/sda1

Więcej formacji na temat SystemRescueCd znajdziesz na stronie projektu.



niedziela, 16 września 2012

Systemy plików Unix/Linux


Zrozumienie koncepcji systemu plików, a szczególnie struktury katalogów i związanych z tym pojęć, pozwoli Ci się stać dobrym administratorem.

Co to jest plik?

Plik jest to zestaw informacji przechowywanych na dysku pod określoną nazwą, albo urządzenie, które może przechowywać informacje (napęd CD/DVD, napęd dyskietek, pamięć taśmowa itp). Mogą to być pliki muzyczne mp3, pliki tekstowe, programy, zdjęcia itd.
Nazwy plików w Linuksie mogą mieć maksymalnie 256 znaków, mogą to być małe i duże litery, które są rozpoznawalne, dlatego dla wygody lepiej jest nazywać pliki małymi literami.

Co to jest katalog?

Katalog jest to zestaw plików.. Są dwa rodzje katalogów:

  • Katalog główny-dokładnie mówiąc jest tylko jeden katalog główny, który jest oznaczony / (ukośnik). Jest to korzeń całego systemu plików i nie może być usunięty.
  • Podkatalog jest katalog umieszczony poniżej katalogu głównego, który może być tworzony i modyfikowany przez użytkownika.
Katalogi są używane do organizowania danych i programów bardziej efektywnie.

Unix/Linux obsługuje wiele systemów plików
  • Ext2 - To jest system plików podobny do Unix. Ma koncepcje bloków, węzłów i katalogów
  •  Ext3 - Jest Ext2 rozszerzony o księgowanie. Księgowanie umożliwia szybkie odzyskiwanie systemu plików. Obsługa POSIX ACL (Access Control Lists)
  • Ext4 - Następca ext3, obecnie jeden z najpopularniejszych systemów plików dla Linuksa
  • ReiserFS - Bardzo szybki i stabilny system plików, szczególnie dobrze radzi sobie z dużą liczbą małych plików
  •  Isofs (iso9660) - Używany przez CDROM systemu plików
  •  Procf s- System plików proc działa jako interfejs do wewnętrznych struktur danych w jądrze. Może być używany w celu uzyskania informacji na temat systemu i zmienić niektóre parametry jądra w czasie wykonywania za pomocą komendy sysctl.
np. można dowiedzieć się jaki mamy procesor:

 # cat /proc/cpuinfo
  •   NFS - Network File System pozwala wielu użytkownikom i systemom dzielić te same pliki przez sieć za pomocą systemu klient/serwer NFS
  •  NTFS - System plików stosowany w systemach Windows
Co to jest system plików Unix/Linux

System plików Linuksa jest to kolekcja plików i katalogów zapisanych na dysku. Każdy system plików jest przechowywany na oddzielnej partycji dysku. To kilka z nich:
  •  / - Specjalny system plików, który zawiera pliki w kilka katalogów, w tym katalogu / dev, / sbin, / etc tmp
  •  / usr - zawiera programy użytkowe
  •  / var - przechowuje pliki logów, maile i inne dane
  •  / tmp - zawiera pliki tymczasowe
  •  /home - zawiera katalogi domowe użytkowników
Superblock systemu plików Unix/Linux

 Bloki wykorzystywane są do dwóch różnych celów:
  1.  Większość bloków przechowuje dane użytkownika o plikach
  2. Niektóre z bloków w każdym systemie plików przechowują metadane.
W najprostszych słowach metadane opisują strukturę systemu plików. Struktura metadanych to superblok, inode i katalogi.

Superblok

Każdy system plików (Ext4, ReiserFS itd) ma superblock, który zawiera informacje jak:
  • Typ systemu plików
  •  Rozmiar
  •  Status
  •  Informacje o innych strukturach metadanych
Jeżeli stracisz informacje o superbloku to będziesz w kłopotach (możesz stracić dane). Dlatego Linux przechowuje wiele zapasowych kopii superbloku w każdym systemie plików. Jest to bardzo ważne w wielu sytuacjach nadzwyczajnych, na przykład można użyć kopii zapasowych do przywrócenia uszkodzonego podstawowego superbloku. Następujące polecenie wyświetla podstawową i zapasową lokalizację superbloku na / dev/sda3:

# dumpe2fs /dev/hda3 | grep -i superblock

Wynik:

Primary superblock at 0, Group descriptors at 1-1
Backup superblock at 32768, Group descriptors at 32769-32769
Backup superblock at 98304, Group descriptors at 98305-98305
Backup superblock at 163840, Group descriptors at 163841-163841
Backup superblock at 229376, Group descriptors at 229377-229377
Backup superblock at 294912, Group descriptors at 294913-294913

Błędy systemu plików Unix/Linux

Kiedy używamy terminu awaria systemu plików mamy na myśli uszkodzenie struktury danych systemu plików, takich jak inode, katalogi czy superblok. Może to być spowodowane przez jeden z następujących względów:
  • Błędy administratorów Linuksa
  •  Błędne działające sterowniki dysku
  • Awarie zasilania
  • Błędy jądra, dlatego na produkcyjnym systemie należy używać stabilnego jądra
Ze względu na awarię systemu plików:
  • System plików odmówi zamontowania
  • Cały system się zawiesza
  • Nawet jeżeli system plików zostanie prawidłowo zamontowany, użytkownicy mogą zauważyć dziwne zachowanie systemu takie jak samoczynne restarty, bełkot znaków w listowaniu katalogu itp.
Więc jak można temu zapobiec. Większość problemów może rozwiązać program do naprawy systemu plików ext2/ext3/ext4 o nazwie fsck.. Zakładając że katalog /home jest na partycji  /dev/sda3 wydaj polecenie:

# e2fsck -f /dev/sda3
opcja -f Wymusza sprawdzanie, nawet jeśli system plików wydaje się czysty.

Należy najpierw odmontowć partycję /dev/sda3.

Pamiętaj, że jeśli superblok nie zostanie znaleziony (bo został uszkodzony), to e2fsck zakończy działanie z błędem krytycznym. Jednakże Linux utrzymuje wiele zapasowych kopii superbloku w każdym systemie plików, więc można użyć opcji -b {} superblok alternatywny, aby pozbyć się tego problemu. Położenie kopii zapasowej superbloku zależne jest od rozmiaru bloku w danym systemie plików:
  •  Dla systemów plików o rozmiarze bloku 1k, kopia zapasowa superbloku można znaleźć w bloku 8193
  •  W systemach plików o rozmiarze bloku 2k, w bloku 16384
  •  Dla bloku 4k, w bloku 32768
Można również spróbować jednego z następujących poleceń w celu ustalenia, zapasowej lokalizacji superbloku:

# mke2fs -n /dev/sda3

albo

# dumpe2fs /dev/sda3|grep -i superblock



Aby naprawić system plików przez zapasowy superblok użyj polecenia w następujący sposób:

# e2fsck -f -b 8193 /dev/sda3

Jednakże zalecane jest zrobienie kopii zapasowej przed uruchomieniem fsck. żeby wykonać kopię zapasową wydaj polecenie:

# dd if=/dev/sda3 of=/disk2/backup-sda2.img

Zrozumienie węzłów systemów Unix/Linux

Inode (index node) jest podstawowym pojęciem systemu plików w systemach Linux i UNIX. Każdy obiekt w systemie plików jest reprezentowany przez węzeł. Ale co to są obiekty? Spróbujmy to zrozumieć w prostych słowach. Każdy plik w Linuksie (i UNIX) ma następujące atrybuty:
  •  Typ pliku> (plik wykonywalny, blok specjalny itp.) 
  •   Uprawnienia (odczyt, zapis, itp.)
  • Właściciel pliku
  • Grupa
  • Wielkość pliku
  • Czas dostępu do pliku, zmiany i modyfikacje
  • Cas kasowania pliku
  •  Ilość linków (soft / hard) 
  • Rozszerzone atrybuty jak otworzyć tylko albo usunąć tylko, dotyczy roota
  • Access Control List (ACL)
Wszystkie powyższe informacje przechowywane są w węźle. W skrócie inode identyfikuje plik i jego atrybuty (jak wyżej). Każdy węzeł jest identyfikowany przez unikatowy numer węzła w systemie plików. Inode jest również znany jako numer indeksu.

Definicja inode

Inode to struktura danych na tradycyjnym stylu uniksowym systemie plików takich jak ReiserFS lub ext3. Węzeł przechowuje podstawowe informacje o pliku regularnego, katalogu lub innego obiektu systemu plików.

Jak sprawdzić numer i-węzła pliku? 

Można użyć polecenia ls-i, aby zobaczyć numer i-węzła pliku

$ ls -i /etc/passwd

Przykładowe dane wyjściowe
  32820 / etc / passwd 

Można również użyć polecenia stat, aby dowiedzieć się numer i-węzła i jego atrybutów:


File: `/etc/passwd'
Size: 1988            Blocks: 8          IO Block: 4096   regular file
Device: 341h/833d       Inode: 32820       Links: 1
Access: (0644/-rw-r--r--)  Uid: (    0/    root)   Gid: (    0/    root)
Access: 2005-11-10 01:26:01.000000000 +0530
Modify: 2005-10-27 13:26:56.000000000 +0530
Change: 2005-10-27 13:26:56.000000000 +0530

piątek, 14 września 2012

KDE przyjazne środowisko graficzne

Domyślnym środowiskiem graficznym w openSUSE jest KDE, które dostarcza zintegrowany zestaw aplikacji o szerokim zakresie zastosowań (biuro, multimedia, internet). Oczywiście zawiera też zestaw aplikacji LibreOffice, który pozwala edytować i zapisywać pliki w wielu formatach. Umożliwia to wymianę informacji między różnymi systemami operacyjnymi.

Jeżeli w czasie instalacji openSUSE zaznaczyłeś automatyczne logowanie to po włączeni po raz pierwszy komputera pojawi się następujący pulpit:


Na wydzielonym podglądzie widzisz zawartość Katalogu Pulpit. Kiedykolwiek zapiszesz jakiś plik w tym katalogu, pojawi się on także w tym podglądzie.


Kontekstowe menu pulpitu: prawo klik na pustym miejscu na pulpicie, możesz zmienić wygląd pulpitu, dodawać panele i elementy interfejsu, konfigurować ustawienia pulpitu, zablokować elementy interfejsu w aktualnej pozycji albo blokować ekran.

Skrzynka z narzędziami: umieść kursor na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu aby mieć dostęp do menu które pozwala Ci dodawać i blokować elementy interfejsu, .
Domyślnie KDE panel zawiera ikonę menu głównego z lewej strony. a z prawej strony ikona skrzynki narzędziowej panelu.

Aby otworzyć główne menu kliknij na ikonie menu głównego, albo naciśnij Alt+F1. Menu główne składa się z następujących elementów, na górze pasek znajdowania na dole kilka zakładek, które dostarczają szybki dostęp do kluczowych funkcji systemu. Dodatkowo menu główne  wyświetla Twoją nazwę logowania i nazwę hosta.

Zakładka ulubione wyświetla domyślny wybór ulubionych programów, aby mieć do nich szybki dostęp. Zakładka programy pokazuje wszystkie zainstalowane programy w systemie. Zakładki komputer i Ostatnio używane dostarczają szybki dostęp do często używanych miejsc. programów albo dokumentów.

Zakładka zakończ zawiera funkcje zamykania,usypiania,hibernacji,  czy wylogowania z sytemu.






Zarządzanie mediami

Jeżeli włożysz CD albo DVD do napędu, albo włożysz pamięć do porty USB, to pojawi się na panelu gadżet który otwiera małe menu powiadamiając Cię o tym zdarzeniu. Proponuje także o możliwych akcjach w zależności od typu urządzenia.


Np jeżeli podłączyłeś kamerę to możliwe akcje proponują pobranie zdjęć za pomocą Gwenview albo digiKam lub otworzyć w menadżerze plików. Aby bezpiecznie wyjąć urządzenie kliknij na ikonę strzałki po prawej stronie.

Upiększanie pulpitu

Elementy pulpity mogą być blokowane w bieżącej pozycji aby zapobiec przesuwaniu ich po pulpicie. Jeżeli elementy pulpitu są zablokowane nie możesz dodawać, przesuwać albo usuwać żadnego obiektu. Aby zablokować albo odblokować elementy pulpitu, kliknij na ikonie w górnym, prawym narożniku pulpitu.

Dodawanie elementów interfejsu pulpitu, można dodawać jedynie przy odlokowanym interfejsie pulpitu


Aby dodać elementy interfejsu na pulpicie, prawo klik na pustym miejscu i wybierz dodaj elementy interfejsu.

Aby dodać elementy interfejsu do panelu prawo klik na panelu skrzynki narzędziowej  i wybierz dodaj elementy interfejsu.

Pokaże się lista z dostępnymi gadżetami, wybierz te które Ci się podobają poprzez dwukrotne kliknięcie. Rozmieść je odpowiednio na pulpicie tak jak Ci się podoba.
Aby usunąć gadżet, prawo klik na gadżecie i wybierz usuń.

Konfigurowanie gadżetu

Odblokuj elementy interfejsu, umieść kursor nad gadżetem, pojawi się przezroczysta ramka, pokazująca kilka symboli:


Aby zmienić rozmiar gadżetu kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu skalowania w ramce i trzymaj, powoli przesuwając kursor po pulpicie.

Aby obrócić gadżet w jakimkolwiek kierunku kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu obrotu i przytrzymaj symbol powoli obracając gadżet.

Aby zmienić właściwości gadżetu kliknij na symbolu klucza i wprowadź opcje odpowiednie do Twoich potrzeb.


Podsumowanie

KDE jest przyjaznym środowiskiem, podobnym trochę do Windows 7. Nie będę więc więcej się rozpisywał, jedynie zachęcał go używanie. KDE jest stale, intensywnie rozwijane i jest coraz stabilniejsze.

Edytor vi i vim


Dla większości ludzi edytor tekstu stanowi najbardziej podstawowe i najczęściej używane narzędzie komputerowe. Niezależnie od tego, czy chcesz napisać list, wysłać e-mail, czy stworzyć program komputerowy, do wprowadzania tekstu i zapisywania go w pliku zawsze wykorzystujesz jakiś edytor.
Pomiędzy edytorami i procesorami tekstu (takimi jak Open Office czy Word) są pewne różnice, aczkolwiek ich funkcje są podobne. Edytory tekstu zapisują swoje pliki w tekstowym formacie ASCII, które umożliwiają wczytanie dokumentu przez jakikolwiek inny edytor. Procesory tekstu natomiast zapisują tekst w specjalnym formacie charakterystycznym dla danego procesora.

Edytor vi jest elementem każdego systemu Unix/Linux. Edytor ten jest dość trudny do opanowania, ale ze względu że jest dostępny w każdej wersji Linuksa warto go poznać. Vim jest rozszerzonym vi, który praktycznie wyparł vi. Jest to potężne narzędzie, które obsługuje polecenia vi i swoje rozszerzone.

Najtrudniejszym elementem obsługi vi jest zawarta w nim koncepcja trybów. Używając vi zawsze znajdziesz się w trybie poleceń lub w trybie edycji.

Bezpośrednio po uruchomieniu vi, zawsze znajdujesz się w trybie poleceń. Jeżeli chcesz przejść do trybu edycji napisz małe a albo i, a wprowadza tekst po aktualnym położeniu kursora, a i wprowadza tekst przed pozyjcą kursora. Aby przejść z powrotem w tryb poleceń, naciśnij Esc. Jeśli jesteś już w trybie poleceń, usłyszysz krótki dźwięk.

Oto jak stworzyć nowy plik używając vi:

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> vi lokomotywa

Zobaczysz obraz podobny do tego:


~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
"lokomotywa" [Nowy Plik]                                                      0,0-1    Wszystko

Dopisywanie tekstu do pliku

Kursor znajduje się na początku pliku, a komunikat na dole mówi, że zostanie utworzony plik o nazwie lokomotywa.
Wciśnij teraz a aby przejść do trybu edycji i wpisz jakiś tekst. Po zakończeniu każdego wiersza naciśnij [Enter]. Jeżeli już skończyłeś pisać naciśnij Esc aby przejść do trybu poleceń. Następnie kolejno wprowadź :wq ( dwukropek, w, q, Enter ). Zapisze to twój plik i spowoduje wyjście z vi. Jeżeli nie chcesz wychodzić z vi to nie wprowadzaj q.
Gratulacje właśnie stworzyłeś swój pierwszy plik z vi.

W czasie edycji możesz poruszać się po tekstcie za pomocą klawiszy strzałek, kasować za pomocą Del i Backspace. W trybie edycji wychodzisz z zapisywaniem :wq, bez zapisywania :q!. Więcej możesz się dowiedzieć ze świetnego samouczka vimtutor (aby wyjść z niego naciśnij :q!)

czwartek, 13 września 2012

Polecenia Linuksowe-same konkrety

Wydanie polecenia w Linuksie oznacza wpisanie jego nazwy w linii  poleceń konsoli albo terminala i naciśnięcia ]Enter]. Polecenia mogą składać się z wielu słów - niektóre wymagają parametrów modyfikujących sposób ich działania oraz/lub nazw plików mówiących danemu poleceniu, którymi danymi ma się zająć. Polecenia Linuksowe rozróżniają wielkość liter i przeważnie pisane są małymi literami.

Historia poleceń

Powłoka bash pamięta ostatnio wprowadzone polecenia, możesz je łatwo przywołać używając klawiszy strzałek do góry i do dołu.Naciśnięcie strzałki do góry wyświetli ostatnio wprowadzone polecenie, naciśnięcie strzałki na dół wyświetli poprzednie polecenie.
Jeżeli nie lubisz stukać na klawiaturze to klawisz Tab uzupełni ci polecenie po napisaniu tylko kilku liter początkowych.

Poruszanie się w strukturze katalogów

Możesz przechodzić z jednego katalogu do drugiego używając polecenia cd

janek@linux-fay4:~> cd Obrazy
janek@linux-fay4:~/Obrazy>

Powrót do poprzedniego katalogu cd -

janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd -
/home/janek
janek@linux-fay4:~>


Przejście do katalogu o jeden poziom wyżej cd ..

janek@linux-fay4:~/Obrazy> cd ..
janek@linux-fay4:~>

Przeglądanie plików

Polecenie ls wypisuje nazwy plików w danym katalogu.

ls - wypisuje pliki w aktualnym katalogu:

janek@linux-fay4:~> ls
bin      Dokumenty  logs    Obrazy  Pobrane      Publiczny  Radio  Samba     Test
Desktop  JSkat      Muzyka  PDF     public_html  Pulpit     RPM    Szablony  Wideo
janek@linux-fay4:~>

ls Dokumenty - wypisuje pliki w katalogu Dokumenty przy zastosowaniu względnej adresacji:

janek@linux-fay4:~> ls Dokumenty
adresy.ldif     C:\nppdf32Log\debuglog.txt  convertppm~  Klucz odzyskiwania - Firefox.html
bookmarks.html  convertppm                  Google.ics   sygnaturka

ls /home/janek/ - wypisuje pliku w katalogu domowym przy zastosowaniu pełnej adresacji:

janek@linux-fay4:~> ls /home/janek/
bin      Dokumenty  logs    Obrazy  Pobrane      Publiczny  Radio  Samba     Test
Desktop  JSkat      Muzyka  PDF     public_html  Pulpit     RPM    Szablony  Wideo


Najczęściej używane parametry polecenia ls:

a - wypisz wszystkie pliki razem z ukrytymi
l - wypisz dane o pliku
F - dopisz ukośnik po nawach katalogów, gwiazdkę po nazwach plików. wykonywalnych i znak @ po nazwach plików powiązanych.
t - sortuj listę według daty ostatniej modyfikacji pliku.

np:

janek@linux-fay4:~> ls -F
bin/      Dokumenty/  logs/    Obrazy/  Pobrane/      Publiczny/  Radio/  Samba/     Test/
Desktop/  JSkat/      Muzyka/  PDF/     public_html/  Pulpit/     RPM/    Szablony/  Wideo/


Wyświetlanie zawartości pliku

Do przeglądania zawartości pliku w Linuksie służą polecenia cat, more, less.

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat sygnaturka
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache insidejanek@linux-fay4:~/Dokumenty>


Cat wyrzuca zawartość pliku na ekran, jeżeli w pliku znajduje się wiecej danych niż można naraz wyświetlić, to jego zawartośc przeleci z szybkością światła nie dając czasu na przeczytanie czegokolwiek.
Problem ten rozwiązują polecenia more i less.

Polecenie more przerywa wyświetlanie tekstu po wypełnieniu ekranu i czeka na naciśnięcie spacji, po czym wypisuje kolejny ekran. Naciśnięcie Ctrl-C (Ctrl + c) przerywa wyświetlanie pliku. podobnie działa polecenie less, z tą różnicą, że w less można przeglądać ekrany do przodu i do tyłu

Operacje na plikach

Kopiowanie plików

janek@linux-fay4:~> cp test Dokumenty
janek@linux-fay4:~> cp test test.bak

Pierwsze polecenie kopiuje plik test do katalogu Dokumenty w bieżącym katalogu. Drugie tworzy plik zapasowy test.bak w bieżącym katalogu, który jest identyczny z plikiem test.
Należy zwrócić szczególną uwagę przy kopiowaniu plików bo przy kopiowaniu plików o nazwie pokrywającej się z docelową plik zostanie zamazany bez ostrzeżenia. Można to rozwiązac stosując opcję i

janek@linux-fay4:~> cp -i test Dokumenty/
cp: zamazać `Dokumenty/test'?


Zmiana nazw plików

Jeżeli chcesz zmienić nazwę pliku lu przenieść go do innego katalogu użyj polecenia mv. Jeżeli przenosisz plik do innego katalogu plik źródłowy zostanie skasowany.

janek@linux-fay4:~> mv test test1
janek@linux-fay4:~> mv test Dokumenty


Pierwsze polecenie zmieni nazwę pliku test na test1, podczas gdy drugie przeniesie plik test do katalogu Dokumenty.

Tworzenie plików

Do tworzenia nowych pustych plików służy polecenie touch.

janek@linux-fay4:~> touch nowy.plik

Spowoduje to utworzenie pustego pliku nowy.plik.

Do tworzenia nowego pliku zawierającego jedną linijkę tekstu służy polecenie echo.

janek@linux-fay4:~> echo "Jutro spotkanie"> spotkanie

Spowoduje to utworzenie pliku spotkanie zawierającego podany tekst. Polecenie echo zazwyczaj wypisuje dany tekst na ekranie, lecz w tym przypadku skierowaliśmy strumień wyjścia do pliku.

Jeżeli chcesz utworzyć nowy plik zawierający wiele linijek wykorzystaj polecenie cat.

janek@linux-fay4:~> cat>lokomotywa
Stoi na stacji lokomotywa
Ciezka ....
Ctrl-C
Pierwsza linijka informuje jak nazwać plik, Następujące wiersze są jego zawartością, naciśnięcie Ctrl-C powie systemowi że zakończyliśmy pracę, wtedy polecenie cat zapisze cały tekst do wyznaczonego pliku.

Kasowanie plików

Polecenie rm kasuje dany plik bezpowrotnie , jeżeli masz odpowiednie uprawnienia.Upewnij się zatem czy naprawdę chcesz usunąć plik, ponieważ raz skasowany już do Ciebie nie powróci.

janek@linux-fay4:~> rm test 

Usunie plik test w bieżącym katalogu. Jeżeli chcesz aby system poprosił Cię o potwierdzenie użyj parametru -i

janek@linux-fay4:~> rm -i test
rm: usunąć pusty zwykły plik `test'? 


Tworzenie katalogów

Jeżeli posiadasz grupę powiązanych ze sobą plików porozrzucanych po katalogu osobistym warto utworzyć dla nich osobny katalog. Służy do tego Polecenie mkdir.

janek@linux-fay4:~> mkdir Test

Tworzy podkatalog Test w katalogu bieżącym.

Kasowanie katalogów

Do usuwania katalogów służy polecenie rmdir, jednak katalog musi być pusty, dlatego naipierw usuń wszystkie pliki w katalogu

janek@linux-fay4:~> rmdir Test

Zostanie usunięty pusty katalog Test

Można jednak usunąć cały katalog jednym poleceniem rm -r

janek@linux-fay4:~> rm -r Test

Zostanie usunięty katalog Test wraz z jego całą zawartością.

Nie należy tego próbować!!!

#rm -rf /

Wydanie tego polecenia z konta administracyjnego root spowoduje wymazanie całego systemu plików.

Po pomoc zwróć się do podręcznika pomocy man

Nawet jeśli pamiętasz które polecenie spełnia daną funkcję, tonie jesteś w stanie zapamiętać wszystkich parametrów. Z pomocą przychodzi man.

man passwd

passwd(1)                                                                           passwd(1)



NAME
       passwd - change user password

SYNOPSIS
       passwd [-f|-g|-s|-k[-q]] [name]
       passwd [-D binddn][-n min][-x max][-w warn][-i inact] account
       passwd [-D binddn] {-l|-u|-d|-S[-a]|-e} name
       passwd --bioapi [account]
       passwd --stdin [account]

DESCRIPTION
       passwd  changes  passwords  for  user  and group accounts.  While an administrator may
       change the password for any account or group, a normal user is only allowed to  change
       the  password for their own account.  passwd also changes account information, such as
       the full name of the user, their login shell, password expiry dates and  intervals  or
       disable an account.



Do zmiany hasła użytkownika służy polecenie passwd.

passwd - zmienia własne hasło
passwd heniek - zmienia hasło użytkownika heniek
passwd -d heniek - kasuje hasło użytkownika heniek

Zmiana użytkowników za pomocą su

Czasami jest konieczność wykonania czynności administracyjnych, dlatego należy z poziomu aktualnego użytkownika przełączyć się na konto root

su -

zostaniesz poproszony o hasło roota, jeżeli je poprawnie wprowadziłeś to znak gotowości zmieni się na #. Aby powrócić na swoje konto napisz exit

Powiedz mi kto jest zalogowany

Aby się dowiedzieć jacy użytkownicy są zalogowani w systemie użyj polecenia who i w

janek@linux-fay4:~> who
janek    :0           2012-09-13 09:40 (console)


janek@linux-fay4:~> w
 14:55:30 up  5:15,  1 user,  load average: 0,01, 0,05, 0,05
USER     TTY        LOGIN@   IDLE   JCPU   PCPU WHAT
janek    :0        09:40   ?xdm?  37:05   0.10s /bin/sh /usr/bin/startkde

Jaki dzisiaj dzień?

Aby wypisać aktualną datę i czas uzyj polecenia date.

janek@linux-fay4:~> date
czw, 13 wrz 2012, 14:59:32 CEST


Czy jest tu echo?

Polecenie echo wyświetla podany tekst na ekranie, co jest pożyteczne przy pisaniu skryptów.

janek@linux-fay4:~> echo $PATH
/home/janek/bin:/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/X11R6/bin:/usr/games:/opt/kde3/bin:/usr/lib/jvm/jre/bin


Łączenie plików za pomocą cat

Polecenie cat nie tylko służy do przeglądania zawartości pliku, ale przede wszystkim do łączenia plików,Polecenie cat bierze podane pliki, zbija je w jedną całość, a następnie wysyła plik wynikowy na standardowe urządzenie wyjścia (monitor), nie modyfikując żadnego z podanych plików

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka
Stoi na stacji lokomotywa
Jan Litwiński
http://netsjanek.blogspot.com/
Linux is like a wigwam no gates
no windows but apache inside


Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i wyświetla je na ekranie.

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> cat lokomotywa sygnaturka>nowy.plik

Tutaj cat łączy pliki lokomotywa i sygnaturka i zapisuje je w nowym pliku nowy.plik

Szukaj plików poprzez find

Drzewiasta struktura linuksowego systemu plików świetnie sprawdza się w utrzymywaniu porządku wśród danych, lecz wielka ilość katalogów i podkatalogów utrudnia znalezienie odpowiedniego pliku. Z pomocą przychodzi polecenie find.

janek@linux-fay4:~> find /usr/bin -name sopcast* -print
/usr/bin/sopcast-player


Polecenie to mówi find, że ma zacząć poszukiwanie w /usr/bin o nazwie zaczynającej się na sopcast, a następnie wyświetlić pełną nazwę każdego znalezionego pliku. Więcej w man find.

Wiązanie plików ze sobą

Polecenie ln pozwala na twarde i symboliczne powiązania wybranego pliku na dysku z nową nazwą. Powiązanie twarde tworzy kopię pliku, które zmieniać się będzie  wraz z modyfikacją oryginału. Dowiązanie trwałe pozwala dwóm różnym użytkownikom na dzielenie tego samego pliku.

janek@linux-fay4:~> ln /home/janek/Dokumenty/lokomotywa mojalokomotywa 

Polecenie to dowiązuje twardo plik /home/janek/Dokumenty/lokomotywado pliku mojalokomotywa w bieżącym katalogu. Na dysku nadal istnieje jedna fizyczna kopia pliku lokomotywa, jednak jest teraz dostep także z mojalokomotywa. Modyfikując jeden plik drugi automatycznie się uaktualnia.

Powiązania symboliczne

Dowiązania symboliczne działają tak samo jak twarde, lecz mają szersze zastosowanie. Ca pomocą powiązania symbolicznego można utworzyć dowiązanie z katalogiem i plikiem znajdującym się na innej partycji lub dysku sieciowym.

janek@linux-fay4:~> ln -s lokomotywa nowalokomotywa

Polecenie to stworzy dowiązanie symboliczne nowalokomotywa do pliku lokomotywa.

Jeszcze raz o find

Polecenie find lokalizuje pliki na wiele różnych sposobów. Pomaga znaleźć pliki spełniające pewne kryteria jak nazwa, rozmiar, data modyfikacji czy typ.

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> find . -size +20k -ls
5116001  240 -rw-r--r--   1 janek    users      244313 wrz 12 19:51 ./bookmarks.html
5111941   56 -rw-r--r--   1 janek    users       55939 gru  4  2011 ./Google.ics

Polecenie to wyszukuje pliki większe niż 20k w bieżącym katalogu i je listuje.Więcej w man find.

Wypisywanie procesów

W Linuksie każdy proces jest idntyfikowany przez tzw PID (numer procesu). Aby dowiedzieć sie jakie procesy są aktualnie aktywne wydaj polecenie ps -f

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> ps -f
UID        PID  PPID  C STIME TTY          TIME CMD
janek     2315  2313  0 09:42 pts/1    00:00:00 /bin/bash
janek    11772  2315  0 18:38 pts/1    00:00:00 ps -f

Aby się dowiedziec jaki PID ma firefox:

janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
 7422 ?        00:21:00 firefox

Zatrzymywanie procesów

Jeżeli jakiś proces (program) zachowuje się nieładnie i nie chce się zamknąć to z pomocą przychodzi polecenie kill. Najpierw wykonujemy polecenie ps

janek@linux-fay4:~> ps -e|grep firefox
 7422 ?        00:21:00 firefox


Następnie polecenie kill, które zamkjnie firefox

janek@linux-fay4:~> kill 7422

Jeżeli z jakiś powodów program nie chce się zamknąć to wydaj polecenie kill z opcją -9, które mówi "giń nędzniku bezpowrotnie"

janek@linux-fay4:~> kill -9 7422

Polecenie top

wyświetla w czasie rzeczywistym podgląd uruchomionych procesów, dostarczając takich informacji jak PID, %CPU, %MEM itd

janek@linux-fay4:~> top
top - 20:20:13 up 10:40,  1 user,  load average: 0.63, 0.37, 0.26
Tasks: 208 total,   1 running, 207 sleeping,   0 stopped,   0 zombie
Cpu(s):  4.7%us,  2.2%sy,  0.0%ni, 92.0%id,  1.2%wa,  0.0%hi,  0.0%si,  0.0%st
Mem:   2004792k total,  1818212k used,   186580k free,    41948k buffers
Swap:  2098172k total,    50444k used,  2047728k free,   602516k cached

  PID USER      PR  NI  VIRT  RES  SHR S   %CPU %MEM    TIME+  COMMAND                         
 1869 janek     20   0  414m 136m  38m S      5  7.0  10:38.77 plasma-desktop                  
 1843 janek     20   0  290m  62m  23m S      3  3.2   8:41.63 kwin                            
 1071 root      20   0  119m  40m  24m S      2  2.0  21:04.29 Xorg                            
 2035 janek     20   0  409m 122m  20m S      2  6.3  18:17.60 skype                           
13456 janek     20   0  2516 1044  744 R      1  0.1   0:00.04 top                             
 2143 janek     20   0  116m  48m  22m S      0  2.5   2:46.75 konversation                    
 2313 janek     20   0  145m  39m  18m S      0  2.0   0:50.17 konsole                         
 7422 janek     20   0  717m 248m  30m S      0 12.7  24:30.77 firefox                         
    1 root      20   0  5192 2152 1528 S      0  0.1   0:01.00 systemd     


Polecenie df

Wyświetla wykorzystanie pamięci dyskowej.

janek@linux-fay4:~> df
System plików      1K-bl    użyte  dostępne %uż. zamont. na
rootfs         141248368 21206076 119037792  16% /
devtmpfs          996212        8    996204   1% /dev
tmpfs            1002396     1552   1000844   1% /dev/shm
tmpfs            1002396      724   1001672   1% /run
/dev/sda7      141248368 21206076 119037792  16% /
tmpfs            1002396        0   1002396   0% /sys/fs/cgroup
tmpfs            1002396      724   1001672   1% /var/lock
tmpfs            1002396      724   1001672   1% /var/run
tmpfs            1002396        0   1002396   0% /media
/dev/sda5       31715324 14785912  16929412  47% /windows/D
/dev/sda2       51199148 46213364   4985784  91% /windows/C


Polecenie free

Wyświetla wielkość wolmej i zaiętej pamięci operacyjnej.

janek@linux-fay4:~> free
             total       used       free     shared    buffers     cached
Mem:       2004792    1856660     148132          0      42648     582812
-/+ buffers/cache:    1231200     773592
Swap:      2098172      51960    2046212

wtorek, 11 września 2012

Linux SAMBA konfiguracja i instalacja

Samba jest to darmowe oprogramowanie do współpracy miedzy systemami Windows i Unix/Linux. Pozwala użytkownikom Windows na dostęp do udostępnionych plików i drukarek na Linuksie. Działa też w drugą stronę pozwalając użytkownikom Linuksa na dostęp do dzielonych zasobów na Windowsie.

Do konfiguracji samby istnieją narzędzia niezależne od dystrybucji takie jak swat czy webmin

Instalowanie samby jest zależne od dystrybucji. To kilka przykładów:

Debian

otwórz terminal i napisz:

#apt-get install samba

Będziesz zapytany o podstawowe pytania jak skonfigurować serwer, nie martw się jeżeli coś źle wpisałeś to będziesz to mógł póżniej poprawić w pliku konfiguracyjnym smaby /etc/samba/smb.conf

Fedora

Fedora ma do konfiguracji samby GUI system-config-network, który zawiera podstawową konfigurację samby.

aby zainstalować sambę z terminala napisz:

#yum install samba

"Konfiguracja samby w openSUSE"

W openSUSE 12.1 samba jest już domyślnie zainstalowana, jeżeli nie jest zainstalowana to z terminala wydaj polecenie:

#zypper in samba samba-client

Serwer samby konfigurujemy poprzez YaST:

Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba.

W kroku 1z 2 zostaniemy zapytani o nazwę grupy roboczej lub domeny. Ważne aby wpisać taką samą nazwę jaką mają komputery Windows.

W kroku 2 z 2 określamy rodzaj serwera samby.

Następnie w Konfiguracji serwera Samby odpowiednio zaznaczamy:

Uruchomienie usługi zaznaczamy Podczas uruchamiania systemu;
Ustawienia zapory sieciowej zaznaczamy Otwórz port w zaporze sieciowej

Następnie w zakładce Udziały zaznaczamy:

Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy Zezwól na współużytkowanie katalogów użytkowników: TAK
Współdzielenie przez użytkowników zaznaczamy  Zezwól na dostęp dla gości: TAK

Na koniec konfiguracji ustawiamy hasło administratora samby.

Teraz pozostało nam tylko udostępnić katalogi, robimy to oczywiście za pomocą niezawodnego YaST'a.

Start->Komputer->YaST, wybieramy Usługi sieciowe a w usługach Serwer Samba, w zakładce Udziały klikamy na dodaj, podajemy Nazwę udziału, Opis udziału i wybieramy katalog który chcemy udostępnić. Nie wiem dlaczego ale należy podobnie w Dolphinie, prawo-klik na udostępnianym katalogu, Właściwości, Udostępnij, zaznacz Udostępnij przy użyciu Samby i Pozwól gościom.


Aby zacząć używać klienta samby do przeglądania zasobów Windows należy odblokować na zaporze sieciowej usługi Netbios Server, Samba Server i Samba Client. Robimy to oczywiście za pomocą YaST'a.

Start->Komputer->YaST, wybieramy Zabezpieczenia i użytkownicy a w nim Zapora sieciowa, i wybieramy Dozwolone usługi. Należy dodać Netbios Server, Samba Server i Samba Client.
Aby zmiany były aktywne należy uruchomić komputer ponownie.
Możemy teraz przeglądać zasoby sieciowe w Nautilus lub Dolphinie

Przedstawię teraz podstawowy plik konfiguracyjeny samby umieszczony w /etc/samba/smb.conf w moim openSUSE

[global]
        workgroup = WORKGROUP
        passdb backend = tdbsam
        printing = cups
        printcap name = cups
        printcap cache time = 750
        cups options = raw
        map to guest = Bad User
        include = /etc/samba/dhcp.conf
        logon path = \\%L\profiles\.msprofile
        logon home = \\%L\%U\.9xprofile
        logon drive = P:
        usershare allow guests = Yes
        add machine script = /usr/sbin/useradd  -c Machine -d /var/lib/nobody -s /bin/false %m$
        domain logons = Yes
        domain master = Yes
        local master = Yes
        os level = 65
        preferred master = Yes
        security = user
        usershare max shares = 100
        wins support = No
[homes]
        comment = Home Directories
        valid users = %S, %D%w%S
        browseable = Yes
        read only = No
        inherit acls = Yes

[profiles]
        comment = Network Profiles Service
        path = %H
        read only = No
        store dos attributes = Yes
        create mask = 0600
        directory mask = 0700
[users]
        comment = All users
        path = /home
        read only = No
        inherit acls = Yes
        veto files = /aquota.user/groups/shares/
[groups]
        comment = All groups
        path = /home/groups
        read only = No
        inherit acls = Yes
[printers]
        comment = All Printers
        path = /var/tmp
        printable = Yes
        create mask = 0600
        browseable = No
[print$]
        comment = Printer Drivers
        path = /var/lib/samba/drivers
        write list = @ntadmin root
        force group = ntadmin
        create mask = 0664
        directory mask = 0775

[netlogon]
        comment = Network Logon Service
        path = /var/lib/samba/netlogon
        write list = root

[Samba]
        comment = Katalog Samba
        inherit acls = Yes
        path = /home/janek/Samba
        read only = No
        browseable = Yes

 
Informacje na temat wszystkich opcji można znależć w openSUSE w pliku /usr/share/doc/packages/samba/examples/smb.conf.SUSE jeżeli pakiet samba-doc jest zainstalowany.

niedziela, 9 września 2012

Linux


Linux jest moim ulubionym systemem operacyjnym, używam go do codziennej pracy na komputerze. Linux wbrew potocznym opiniom nie jest tak trudnym systemem jak niektórzy sądzą. Skończyły się czasy kiedy Linux oferował tylko czarną konsolę. Dostępne są teraz ładne graficzne środowiska pracy, gdzie pracuje się podobnie jak pod Windows klikając myszą na ikony.
Najbardziej znane graficzne środowiska pracy to:GNOME, KDE, XFCE, Fluxbox itd. Moim podstawowym środowiskiem pracy jest KDE, jednak czasami lubię popracować pod GNOME lub Fluxbox. KDE jest chyba najbardziej przyjaznym środowiskiem pracy,który podobny jest do Windows. GNOME też jest przyjazne choć bardziej proste niż KDE, Najbardziej surowym środowiskiem pracy jest Fluxbox, ale za to jest najszybszy, co przy aktualnych niskich cena pamięci RAM nie ma takiego znaczenia.
Najbardziej popularnymi dystrybucjami Linuksa są: Ubuntu, Fedora, openSUSE, Arch Linux itd. Większość z nich posiada przyjazny, graficzny program instalacyjny (oprócz Arch Linux),tak więc są łatwe do zainstalowania.
Dystrybucja Linuksa zawiera w sobie wszystkie niezbędne do codziennej pracy narzędzia i programy:

  • Edytory tekstu, programy biurowe (Vim, Emacs, LibreOffice)
  • Internet (Firefox, Evolution, Sylpeed, Konversation, Xchat, Pidgin, Kopete itd.)
  • Programowanie www (Bluefish, Quanta Plus, Nvu)
  • Gry
Tak więc praca z Linuksem jest łatwa i przyjemna. Najważniejsze jest to że Linux jest za darmo, nie wliczając w to ceny za czas jaki spędziłeś na ściągnięcie dystrybucji i koszt wypalonych płytek.