Edytor vi i vim

Dla większości ludzi edytor tekstu stanowi najbardziej podstawowe i najczęściej używane narzędzie komputerowe. Niezależnie od tego, czy chcesz napisać list, wysłać e-mail, czy stworzyć program komputerowy, do wprowadzania tekstu i zapisywania go w pliku zawsze wykorzystujesz jakiś edytor.
Pomiędzy edytorami i procesorami tekstu (takimi jak Open Office czy Word) są pewne różnice, aczkolwiek ich funkcje są podobne. Edytory tekstu zapisują swoje pliki w tekstowym formacie ASCII, które umożliwiają wczytanie dokumentu przez jakikolwiek inny edytor. Procesory tekstu natomiast zapisują tekst w specjalnym formacie charakterystycznym dla danego procesora.

Edytor vi jest elementem każdego systemu Unix/Linux. Edytor ten jest dość trudny do opanowania, ale ze względu że jest dostępny w każdej wersji Linuksa warto go poznać. Vim jest rozszerzonym vi, który praktycznie wyparł vi. Jest to potężne narzędzie, które obsługuje polecenia vi i swoje rozszerzone.

Najtrudniejszym elementem obsługi vi jest zawarta w nim koncepcja trybów. Używając vi zawsze znajdziesz się w trybie poleceń lub w trybie edycji.

Bezpośrednio po uruchomieniu vi, zawsze znajdujesz się w trybie poleceń. Jeżeli chcesz przejść do trybu edycji napisz małe a albo i, a wprowadza tekst po aktualnym położeniu kursora, a i wprowadza tekst przed pozyjcą kursora. Aby przejść z powrotem w tryb poleceń, naciśnij Esc. Jeśli jesteś już w trybie poleceń, usłyszysz krótki dźwięk.

Oto jak stworzyć nowy plik używając vi:

janek@linux-fay4:~/Dokumenty> vi lokomotywa

Zobaczysz obraz podobny do tego:


~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
~                                                                                              
"lokomotywa" [Nowy Plik]                                                      0,0-1    Wszystko

Dopisywanie tekstu do pliku

Kursor znajduje się na początku pliku, a komunikat na dole mówi, że zostanie utworzony plik o nazwie lokomotywa.
Wciśnij teraz a aby przejść do trybu edycji i wpisz jakiś tekst. Po zakończeniu każdego wiersza naciśnij [Enter]. Jeżeli już skończyłeś pisać naciśnij Esc aby przejść do trybu poleceń. Następnie kolejno wprowadź :wq ( dwukropek, w, q, Enter ). Zapisze to twój plik i spowoduje wyjście z vi. Jeżeli nie chcesz wychodzić z vi to nie wprowadzaj q.
Gratulacje właśnie stworzyłeś swój pierwszy plik z vi.

W czasie edycji możesz poruszać się po tekstcie za pomocą klawiszy strzałek, kasować za pomocą Del i Backspace. W trybie edycji wychodzisz z zapisywaniem :wq, bez zapisywania :q!. Więcej możesz się dowiedzieć ze świetnego samouczka vimtutor (aby wyjść z niego naciśnij :q!)